Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πολιτισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα πολιτισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

11 Νοεμβρίου 2008

Τα Μωμο(γ)έρια

Το έθιμο των Μωμόγερων, , λαϊκό στη βάση του, περιλαμβάνει μεταμφιέσεις και δρώμενα και αποτελεί την πιο ζωντανή έκφραση της ποντιακής ψυχής, την πιο λαμπερή προβολή της φυσιογνωμίας του ποντιακού λαού. Το δρώμενο, που έχει τις ρίζες του στις προαιώνιες λατρευτικές τελετουργίες, έχει μακρόχρονη ιστορία αφού αναβίωσε απ 'τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης των προσφύγων και από τότε μέχρι σήμερα ξεδιπλώνεται κάθε χρόνο την περίοδο του δωδεκαημέρου. Συγκεκριμένα την Παραμονή των Χριστουγέννων, στα χωριά όπου υπάρχουν πρόσφυγες του Πόντου άνδρες μεταμφιέζονται και γίνονται Μωμόγεροι. Οι μεταμφιεσμένοι φοράνε τομάρια ζώων (λύκων, τράγων κ.λ.π.) ή ντύνονται με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά και υποδύονται διάφορους ρόλους συμμετέχοντας στο ειδικό αυτό θεατρικό είδος που διακωμωδεί και στηλιτεύει καταστάσεις προκαλώντας γέλιο, ευφορία και συγκίνηση.

From: Promitheas2000

6 Νοεμβρίου 2008

27 Οκτωβρίου 2008

Εθνικός Ύμνος


Τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδος αποτελούν οι δύο πρώτες στροφές του ποιήματος "Ύμνος εις την Ελευθερίαν". Γράφτηκε το Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο από τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό. Ένα χρόνο αργότερα δημοσιεύτηκε στο Μεσολόγγι και τον ίδιο χρόνο ο Φωριέλ το συμπεριέλαβε στη συλλογή των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών. Το 1828, ο Νικόλαος Μάντζαρος, κερκυραίος μουσικός και φίλος του Σολωμού, μελοποίησε το ποίημα, με βάση λαϊκά μοτίβα, για τετράφωνη ανδρική χορωδία, αλλά όχι ως εμβατήριο. Έκτοτε ο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" ακουγόταν τακτικά σε εθνικές γιορτές.


Το 1844 το ποίημα μελοποιήθηκε για δεύτερη φορά από τον Μάντζαρο και υποβλήθηκε στον βασιλέα Όθωνα με την ελπίδα να γίνει δεκτό ως εθνικός ύμνος. Παρά την τιμητική επιβράβευση του Ν. Μάντζαρου με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρα και του Δ. Σολωμού με Χρυσό Σταυρό του ίδιου Τάγματος, το έργο διαδόθηκε μεν ως "θούριος" αλλά δεν εγκρίθηκε ως ύμνος.

Το 1861 ο Υπουργός των Στρατιωτικών ζήτησε από τον Μάντζαρο να συνθέσει εμβατήριο πάνω στον "Ύμνο εις την Ελευθερίαν". Ο μουσικός μετέβαλε τον ρυθμό του ύμνου του Σολωμού σε ρυθμό εμβατηρίου και το 1864, μετά την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, ο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" καθιερώθηκε ως εθνικός ύμνος. Ο εθνικός ύμνος, μαζί με τη μουσική του, τυπώθηκε για πρώτη φορά σε 27 κομμάτια, το 1873, στο Λονδίνο.

Το ποίημα "Ύμνος εις την Ελευθερία" αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές από αυτές οι 24 πρώτες στροφές καθιερώθηκαν ως Εθνικός Ύμνος, το 1865. Από αυτές οι δυο πρώτες είναι εκείνες που ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης αποδίδονται τιμές χαιρετισμού.


από http://www.presidency.gr/


ολόκληρος ο εθνικός ύμνος εδώ.....

Σημαία




Νόμος 851
(ΦΕΚ Α΄ 233 από 21/22.12.1978)

Η Εθνική Σημαία της Ελλάδος αποτελείται από εννέα ίσου πλάτους οριζόντιες, παράλληλες γραμμές, πέντε κυανές και τέσσερις λευκές, σε διαδοχή, έτσι ώστε η πρώτη και η τελευταία να είναι κυανές. Στο πάνω αριστερό τμήμα σχηματίζεται ένα κυανό τετράγωνο που καταλαμβάνει τις πέντε πρώτες γραμμές, μέσα στο οποίο υπάρχει λευκός σταυρός. Η σημαία αναρτάται πάνω σε λευκό κοντό στη κορυφή του οποίου υπάρχει (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις) λευκός σταυρός.

Ο τύπος και τα χρώματα (κυανό και λευκό) της εθνικής σημαίας καθιερώθηκαν τον Ιανουάριο του 1822 στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου. Στις 15 Μαρτίου του ίδιου χρόνου το Εκτελεστικό Σώμα (Κυβέρνηση), που είχε αναλάβει την προσωρινή διοίκηση της Ελλάδας, όρισε με το Διάταγμα 540 τρεις τύπους σημαιών : μια σημαία ξηράς και δυο θαλάσσης, μια για το πολεμικό και μια για το εμπορικό ναυτικό.

Η σημαία της ξηράς είχε σχήμα τετράγωνο, κυανό και έφερε έναν λευκό σταυρό που κάλυπτε όλη της την επιφάνεια. Οι σημαίες της θαλάσσης είχαν την ίδια μορφή που διαθέτει η σημερινή εθνική σημαία. Μοναδική διαφορά στη σημαία του εμπορικού ναυτικού ήταν η αντιστροφή των χρωμάτων (κυανό αντί λευκού) στη θέση του σταυρού. Η σημαία των εμπορικών πλοίων εξομοιώθηκε με εκείνη των πολεμικών το 1828, όταν αναγνωρίστηκε ότι τα εμπορικά πλοία είχαν λάβει μέρος στον αγώνα ως πολεμικά.

Η εθνική σημαία τροποποιήθηκε έκτοτε αρκετές φορές, κυρίως ως συνέπεια των πολιτειακών μεταβολών, χωρίς όμως να μεταβληθεί ριζικά. Το 1833 προστέθηκε στις σημαίες του στρατού ξηράς και του πολεμικού ναυτικού ο βαυαρικός θυρεός ο οποίος διατηρήθηκε μέχρι την ανατροπή του Όθωνα τον Οκτώβριο του 1862. Με την άφιξη του Γεωργίου Α΄ το 1863 περιελήφθη στις σημαίες των ανωτέρω σωμάτων το στέμμα το οποίο παρέμεινε μέχρι τη μεταπολίτευση του 1924.

Από το 1864 η σημαία για τα τάγματα Πεζικού απετελείτο από μεταξωτό ύφασμα που έφερε τριγύρω χρυσά κρόσσια και στο κέντρο του λευκού σταυρού την εικόνα του προστάτη της, Αγίου Γεωργίου.

Οι πολεμικές σημαίες που ισχύουν σήμερα είναι για το ναυτικό η εθνική σημαία, και για το στρατό ξηράς και την πολεμική αεροπορία ο τύπος της ορθογώνιας κυανής με το λευκό σταυρό που εκτείνεται μέχρι τις πλευρές της χωρίζοντάς την σε τέσσερα ίσα τμήματα. Στο κέντρο του σταυρού, η σημαία του στρατού ξηράς φέρει την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, η δε σημαία της αεροπορίας την εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ.

από http://www.presidency.gr/

21 Οκτωβρίου 2008



Πόντος! Εν άστρον φωτεινόν σ' Ελλενικούς αιώνας.
Αργοναυτών το όρωμαν και τη Ακρίτα κάστρον.
Νύφε ακριβοθώρετος τη Πόντου τη Ευξείνου,
Πυκνέσα δύσσα σα ρασά μάραντα φορτωμένα.
Πόντος! Αγέρας παρχαρί, θύμηρου μυρωδία,
Τη λύρας γλυκολάλεμαν, νερόπα πάντα κρύα.
Πόντος! Η πρώτεσα χαρά μ',το υστερνόν μ' ο πόνος.
Αροθυμώ και τραγωδώ, αροθυμώ και κλαίω.


ΠΟΝΤΟΣ! έν' άστρον φωτεινόν
Οψε, οσήμερον και πάντα.

2 Απριλίου 2008

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΥΜΝΟΣ





Αρχαίο πνεύμα αθάνατο,

αγνέ πατέρατου μεγάλου,

του ωραίου και τ' αληθινού

κατέβα, φανερώσου κι άστραψε δω πέρα

τη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού.


Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι,

στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή

και με τ' αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι

και σιδερένιο πλάσε κι άξιο το κορμί.


Κάμποι, βουνά και πέλαγα φέγγουνε μαζί σου

σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός

και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου

αρχαίο πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός...



30 Μαρτίου 2008

τελετή παράδοσης ολυμπιακής φλόγας




Η Ελλάδα παρέδωσε την ολυμπιακή φλόγα με κάθε τιμή που της πρέπει, σε μια λαμπρή και παράλληλα σεμνή τελετή στο Καλλιμάρμαρο - Παναθηναϊκό στάδιο, στους διοργανωτές των Αγώνων του Πεκίνου.


Αφού ξεκίνησε το ταξίδι της από την αρχαία Ολυμπία, όπου και γεννήθηκε από τον ήλιο, στις 24 Μαρτίου και υστέρα από 7 ημέρες Λαμπαδηδρομίας σ' όλη την Ελλάδα, έφτασε σήμερα 30/3/08 στις 3:30μ.μ. περίπου στο στάδιο.


Στην συνέχεια παραδόθηκε από τον πρόεδρο της Ε.Ο.Ε. στου Κινέζους διοργανωτές της 29ης Ολυμπιάδας.



Η φλόγα ξεκίνησε άμεσα το μακρύ ταξίδι της για το Πεκίνο, όπου αύριο, Δευτέρα 31/3, θα την υποδεχθεί ο λαός της Κίνας με μια μεγαλειώδη τελετή για να ξεκινήσει από εκεί την παγκόσμια πορεία της πριν καταλήξει στον τελικό της προορισμό, το Στάδιο στο Πεκίνο στις 8 Αυγούστου.




καλό ταξίδι φλόγα

και μαζί σου ας ταξιδέψουν και τα αληθινά ιδεώδη του ολυμπισμού...

29 Μαρτίου 2008

αφιέρωμα στην δραχμή




για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούργιοι...

Όταν δημιουργήθηκε το ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος, με απόφαση του κυβερνήτη Καποδίστρια (1828) κόπηκε το πρώτο νόμισμα του Ελληνικού κράτους, ο αργυρός φοίνικας, που είχε ως παράσταση το αναγεννημένο από την στάχτη του μυθικό πτηνό, σύμβολο της αναγεννημένης πατρίδας μας.

Το 1833 εισάγεται ως νόμισμα η δραχμή, το εθνικό μας νόμισμα, που μας συνόδευε μέχρι τον Ιανουάριο του 2002 οπότε και ήρθε και στην Ελλάδα το ευρώ. Παρ’ όλα αυτά η δραχμή δεν ξεχάστηκε και ζει στις καρδιές των Ελλήνων ως το εθνικό νόμισμα που τους συνόδεψε στις χάρες και στις δυσκολίες.

Παρακάτω θα δείτε εικόνες από μερικά νομίσματα που πέρασαν από τα χέρια των Ελλήνων την περίοδο όπου ‘’βασίλευε’’ η δραχμή….



εικ.1 χαρτονόμισμα 200δρχ., 1996, παραστάσεις: Ρήγας Βελεστινλής- Φεραίος - το κρυφό σχολειό


εικ.2 χαρτονόμισμα 100δρχ. , 1978, παραστ.: Αδ. Κοραής - Αθηνά Πειραιώς


εικ.3 νόμισμα 100δρχ. , 1990 , παραστ.: αστέρι της Βεργίνας - Μέγας Αλέξανδρος


εικ.4 νομ.50 λεπτών, 1959, παρστ.: εθνόσημο από την περίοδο τς βασιλείας - βασιλιάς Παύλος



εικ.5 νόμισμα 50 λεπτών, 1973, παρστ.: μυθικό πτηνόν - σχέδιο
εικ.6 νομ. 50 λεπτών , 1976 , παρστ.: Μάρκος Μπότσαρης

εικ.7 νομ. 50 δρχ. , 1998, παρστ.: εθνόσημο

εικ.8 νομ. 50 δρχ. , 1986, παρστ.: τριήρης -Όμηρος

εικ.9 νομ. 50 δρχ. , 1994, παρστ.: βουλή - Δημ. Καλλέργης

εικ.10 νομ. 50 δρχ., 1982, παρστ.: κύματα θαλάσσης - Σόλων

εικ.11 χαρτ/νομ. 50 δρχ., 1978, παρστ.: Μπουμπουλίνα - Ποσειδών

εικ.12 νομ. 50 δρχ., 1994, παρστ.: βουλή - Ιω. Μακρυγιάννης

εικ.13 νομ. 20 δρχ., 1973, παρστ.: μυθικό πτηνόν - Θεά Αθηνά

εικ.14 νομ. 20 δρχ., 1976, παρστ.: Περικλής - αρχαίος ναός

εικ.15 νομ. 20 δρχ., 1990, παρστ.: κλαδί ελιάς - Δ. Σολωμός

εικ.16 νομ. 10 λεπτών (δεκάρα), 1954, παρστ.: αμπέλι - κλαδιά ελιάς και το βασιλικό στέμμα

εικ.17 νομ. 10 δρχ., 1973, παρστ.: μυθικό πτηνόν - Πήγασος

εικ.18 νομ. 10 δρχ., 1978, παρστ.: άτομο - Δημόκριτος

εικ.19 νομ. 5 δρχ., 1976, παρστ.: Αριστοτέλης

εικ.20 νομ. 2 δρχ., 1984, παρστ.: τουφέκια - Γεώργιος Καραϊσκάκης

εικ.21 νομ. 2 δρχ., 1988, παρστ.: κανόνι, άγκυρα - Μαντώ Μαυρογένους

εικ.22 νομ. 1 δρχ., 1967, παρστ.: εθνόσημο περιόδου βασιλείας - βασιλιάς Κωνσταντίνος

εικ.23 νομ. 1 δρχ., 1990, παρστ.: καράβι - Μπουμπουλίνα

εικ.24 νομ. 1 δρχ., 1973, παρστ.: κουκουβάγια - μυθικό πτηνόν

εικ.25 νομ.1 δρχ., 1984, παρστ.: καράβι - Κων. Κανάρης

λ.χ.

24 Μαρτίου 2008

αφή της ολυμπιακής φλόγας


Με κάθε επισημότητα έγινε σήμερα Τρίτη 24 Μαρτίου η τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας στην αρχαία Ολυμπία για τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου (2008).

Πλήθος επισήμων αλλά και μη μαζεύτηκε για να παρακολουθήσει την τελετή . Τα βλέμματα όλου του κόσμου στράφηκαν στην χώρα μας σήμερα , καθώς τα μεγάλα ξένα ειδησιογραφικά κανάλια διέκοψαν τα προγράμματα τους και συνδέθηκαν ζωντανά με την Ολυμπία

Δυστυχώς υπήρξαν και κάποια αρνητικά στοιχεία , όπως οι διαμαρτυρόμενοι για το Θιβέτ που προσπάθησαν να περάσουν τα μηνύματα τους κηλιδώνοντας την ιερότητα του χώρου και της στιγμής...


Παρ' όλα αυτά η τελετή ολοκληρώθηκε με επιτυχία μιας και ο ήλιος άναψε την δάδα

Η ολυμπιακή φλόγα θα ταξιδέψει για 7 μέρες στην χωρά της , την Ελλάδα και στην συνέχεια με μια λαμπρή τελετή θα ξεκινήσει το μεγάλο ταξίδι της των 137.000 χλμ. με τελικό προορισμό το Ολυμπιακό Στάδιο στο Πεκίνο στις 8 Αυγούστου


καλό ταξίδι φλόγα και μαζί σου ας ταξιδέψουν και τα ιδεώδη του ευ αγωνίζεστε και της ολυμπιακής εκεχειρίας...





περισσότερα για την ολυμπιακη φλογα εδώ

και εδώ

3 Μαρτίου 2008

Τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου

Έτσι ονομάζονταν κατά την αρχαιότητα τα πιο σημαντικά και πιο ονομαστά καλλιτεχνικά δημιουργήματα. Αυτά ήταν:
1. Ο κολοσσός της Ρόδου
2. Ο ναός της Άρτεμης στην Έφεσο
3. Το άγαλμα του Ολύμπιου Δία
4. Οι πυραμίδες της Αιγύπτου
5. Ο φάρος της Αλεξάνδρειας
6. Το μαυσωλείο της Αλικαρνασσού
7. Οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας



ο κολοσσός της Ρόδου
άγαλμα με τεράστιες διαστάσεις, στημένο στο λιμάνι της Ρόδου με το ένα πόδι στη μια προκυμαία και το άλλο στην άλλη. Κάτω από τα σκέλη του κολοσσού περνούσαν τα πλοία.






ο ναός της Άρτεμης στην Έφεσο
η λατρεία της θέας ήταν πολύ διαδεδομένη στην κυρίως Ελλάδα, στις αποικίες της Ιταλίας και της Μικρας Ασίας. Ο αξιολογότερος από τους ναούς της ήταν ο ναός της Εφέσου Αρτέμιδος, ο οποίος χτιστικά στην Έφεσο της Μικρας Ασίας που θεωρήθηκε σαν ένα από τα αφτί θαύματα του αρχαίου κόσμου.

το άγαλμα του ολύμπιου Δία
η προσωνυμία ολύμπιος οφείλεται στο ιερό βουνό Όλυμπος, που ήταν η κατοικία των θεών της αρχαίας Ελλάδας. Το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία που υπήρχε στο ναό, φιλοτεχνήθηκε από τον Φειδία τον 5ο αιώνα π.Χ. το 426 μ.Χ. ο Θεοδόσιος ο Β’ διέταξε να καταστραφούν οι ειδωλολατρικοί ναοί και τα αγάλματα, μεταξύ αυτών και ο μεγαλοπρεπής ναός του Δία αλλά και το άγαλμα του θεού, που βρισκόταν στο εσωτερικό του.

οι πυραμίδες της Αιγύπτου
οι πυραμίδες χτισθήκαν για να παραλάβουν στο εσωτερικό τους τάφους των Φαραώ και να τους προστατεύουν από τους τυμβωρύχους. Οι τρεις σπουδαιότερες ορθώνονται στην περιοχή της Γκίζας, στην Κάτω Αίγυπτο και κατασκευάστηκαν κατά διαταγή των Φαραώ Χέοπα, Χεφρήνου και Μυκερίνου. Από την αρχαιότητα ήδη, η πυραμίδα του Χέοπα θεωρούταν ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, για να χτισθεί χρειάστηκαν 30 χρόνια και 10.000 σκλάβοι, οι οποίοι ανανεώνονταν κάθε 3 μήνες. Πρόκειται για κτίσμα κτισμένο εξολοκλήρου από πέτρα, που φτάνει σε ύψος τα 148 μ. και έχει τετράγωνη βάση, με μήκος πλευράς 233 μ. συνολικά ζυγίζει 6.000.000 τόνους και αποτελείται από 2.300.000 πέτρινα αγκωνάρια, από τα οποία κανένα δεν έχει μήκος μικρότερο από 3 μ. εκτός από τις στοές που οδηγούν στους νεκρικούς θαλάμους, υπάρχουν και άλλες στοές για να παραπλανούν τους ιερόσυλους τυμβωρύχους. Το γιγάντιο αυτό έργο αντιστάθηκε στη φθορά 45 αιώνων, όχι όμως κα στην ανθρωπινή λεηλασία.

ο φάρος της Αλεξάνδρειας
υπήρξε αριστούργημα της αλεξανδρινής αρχιτεκτονικής, κτισμένος στο βορειοανατολικό άκρο του μικρού νησιού Φάρος στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, απ’ όπου πήρε το όνομα του. Ήταν πολυώροφος, με ύψος περίπου 150 μ. και έφερε στη κορυφή του ένα τεράστιο άγαλμα του θεού Ποσειδώνα, που με το δεξί του χέρι έδειχνε το πέλαγος και με το αριστερό του κρατούσε την τρίαινα.


το μαυσωλείο της Αλικαρνασσού
η Αλικαρνασσός ήταν αποικία που ιδρύσαν οι Δωριείς στην Καρία της Μικρας Ασίας, και η οποία αναδείχτηκε σε σημαντικό κέντρο ιστορίας και πολιτισμού στα μικρασιατικά παράλια. Κατά τους περσικούς πολέμους η βασίλισσα της πόλης Αρτεμισία συμμάχησε με τον Ξέρξη και εκστράτευσε μαζί του εναντίον της Ελλάδας. Το όνομα της έμεινε γνωστό μαζί με το μαυσωλείο που ίδρυσε με τον αδελφό της.

οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας
στο σημερινό Ιράκ, κοντά στη Βαγδάτη απλώνονταν κατά την αρχαιότητα η Βαβυλώνα, κτισμένη στις όχθες του ποταμού Ευφράτη. Οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας δίκαια θεωρούνταν στην αρχαιότητα ένα από τα 7 θαύματα . υψώνονταν σε διαδοχικά επίπεδα, κάθε επίπεδο αποτελούσε ένα πλάτωμα στηριγμένο σε στύλους και αψίδες από πέτρα και τούβλο σμαλτωμένο. Τα κεφαλόσκαλα ήταν προσεκτικά σκεπασμένα με ένα παχύ στρώμα γης. Εκεί πάνω φύτρωνε μια πλούσια και ποικίλη βλάστηση όπως οπωροφόρα δέντρα, φοίνικες, θάμνοι, λουλούδια σε παρτέρια. Το νερό ανέβαινε ως την υψηλότερη βαθμίδα και από εκεί έπεφτε σε διαδοχικούς καταρράκτες, χαρίζοντας δροσιά στα φυτά και εξασφαλίζοντας την ανάπτυξη τους μέσα στον παραμυθένιο αυτό κήπο.

18 Φεβρουαρίου 2008



ποντιακός πολιτιστικός σύλλογος Ακροποτάμου



''Μέγας Αλέξανδρος''



σελίδα υπό κατασκευή









αναμένονται πληροφορίες

Followers