Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ ανεβαίνει στο ΧΡΥΣΟ ΒΟΥΝΟ!

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ ανεβαίνει στο ΧΡΥΣΟ ΒΟΥΝΟ!


Το Χρυσό Βουνό, μια διασκεδαστική, καταπράσινη περιπέτεια για παιδιά (που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με τη συνεργασία του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ), θα παρουσιαστεί στην 2η Έκθεση Παιδικού & Εφηβικού Βιβλίου, στις εγκαταστάσεις της ΗELEXPO στο Μαρούσι.

Την Κυριακή 25 Ιανουαρίου, στη 1:00 το μεσημέρι, στην Παιδική Γωνιά της έκθεσης, ο συγγραφέας Άρης Δημοκίδης θα υποδεχτεί τους μικρούς αναγνώστες με μια παρουσίαση γεμάτη χρώματα, παιχνίδια αλλά και Άγρια Ζωή! Παρέα με τους εθελοντές του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, τα παιδιά θα πάρουν μέρος σε περιβαλλοντικά παιχνίδια και κουίζ με δώρα και θα ζωγραφίσουν τη φύση και τα πιο όμορφα όνειρά τους!

Λίγα λόγια για το βιβλίο: Υπάρχουν ένα σωρό Χρυσά Βουνά που κινδυνεύουν στη χώρα μας. Και εκτός από τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ, τα προστατεύουν η Στέλλα και ο Στέφανος, τα μοναδικά αδέρφια της χώρας με μαγικές δυνάμεις!
Τώρα οι ΣΤΕ, φτάνοντας στην κατασκήνωση του Χρυσού Βουνού, καταλαβαίνουν πως κάτι πάει στραβά… Ιπτάμενοι πειρατές, διαστημικές νεράιδες, μαγικά ηφαίστεια, μυστηριώδη γράμματα, κρουαζιέρες στην Αφρική, πριγκίπισσες και δράκοι, ένα βουνό που κινδυνεύει, μαγεμένες αρκούδες, ανεξήγητες πυρκαγιές, ένας τρομακτικός αόρατος τοξότης που τους κυνηγάει…
Θα μπορέσουν τα αδέρφια να νικήσουν στο Κυνήγι του Χαμένου Θησαυρού; Θα προλάβουν να βρουν όλα τα κρυμμένα στοιχεία; Θα καταφέρουν να σώσουν το Χρυσό Βουνό και όλες τις αρκούδες που κινδυνεύουν;

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα: Ο Άρης Δημοκίδης εργάζεται εδώ και χρόνια στον ΑΡΚΤΟΥΡΟ στον τομέα των Υποστηρικτών. Έχει σπουδάσει Δημοσιογραφία και Πολιτιστική Διαχείριση. Γράφει κυρίως γι' αυτά που του αρέσουν και τον ενθουσιάζουν, τα οποία για κάποιον περίεργο λόγο είναι πολύ περισσότερα απ' αυτά που τον εκνευρίζουν. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τρία βιβλία του με ήρωες τους ΣΤΕ (Το Χρυσό Βουνό, Η Χώρα των Μαγικών Ονείρων, Το Νησί των Χριστουγέννων) αλλά κι ένα παραμύθι (Το Παιδί που Δεν Αγαπούσε τα Βιβλία).


Για περισσότερες πληροφορίες: Άρης Δημοκίδης – ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, τηλ. 2310-555920


ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, Ρογκότη 3, Θεσσαλονίκη, 2310 555920, arcturos@arcturos.gr, http://www.arcturos.gr/

Το Χρυσό Βουνό
(Ένα κείμενο του συγγραφέα)

Όταν ήμουν μικρός αντιπαθούσα τη φύση. Δεν άντεχα να είμαι μακριά από την πόλη. «Κοίτα αυτό το ηλιοβασίλεμα!» μου έλεγαν κι εγώ σκεφτόμουν όλες τις εκπομπές που έχανα στην τηλεόραση. «Πάμε να δούμε το ποτάμι!» μου πρότειναν κι εγώ ευχόμουν να ήμουν στο κέντρο της πόλης για να πάω σινεμά, να δω τις βιτρίνες των δισκάδικων και να ενημερωθώ απ’ τα περιοδικά και τις εφημερίδες.
Ευτυχώς δεν είναι όλα τα παιδιά έτσι. Και σίγουρα δεν είναι έτσι η Στέλλα και ο Στέφανος, οι δύο χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν στα παιδικά βιβλία που γράφω. Τα δύο αδέρφια ζούσαν σε μια βρώμικη και πολύβουη πόλη, σ’ ένα μικροσκοπικό δωματιάκι ενός μικροσκοπικού σπιτιού. Και, στ’ αλήθεια, νόμιζαν ότι τους άρεσε. Μέχρι που χάρη στις μαγικές οδηγίες ενός παλιού, σκονισμένου βιβλίου, είδαν τα πιο όμορφα όνειρα και έζησαν τη φύση από κοντά. Και μετά δεν υπήρξε επιστροφή. Έκαναν αυτό που θα ήθελα να είχα κάνει εγώ: έζησαν στη φύση, δίπλα σε όμορφα δάση, καθαρές θάλασσες, μαγευτικούς καταρράκτες – αλλά την ίδια ώρα πήγαιναν και στην πόλη όποτε ήθελαν, συνδυάζοντας τα καλά και της πόλης και της εξοχής.
Οι περιπέτειες της Στέλλας και του Στέφανου αποτυπώθηκαν στα βιβλία «Η Χώρα των Μαγικών Ονείρων» και «Το Νησί των Χριστουγέννων». Όταν ήρθε η ώρα να γράψω τις νέες τους περιπέτειες για το τρίτο βιβλίο της σειράς είχα την τύχη να ανεβαίνω συχνά στο Νυμφαίο της Φλώρινας για «δουλειές», μιας και συμμετείχα ήδη ενεργά στις δράσεις του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ. Κοιτούσα λοιπόν τότε γύρω μου και φανταζόμουν συνέχεια πιθανές περιπέτειες που θα ζούσαν εκεί τα δυο αδέρφια. Απολάμβανα τη θέα που μου έκοβε την ανάσα και σκεφτόμουν τη Στέλλα και το Στέφανο να δίνουν μια και να πετούν πάνω απ’ τα βουνά, ψάχνοντας για θησαυρούς, για στοιχεία. Και μετά να προσπαθούν να λύσουν τα μυστήρια της άγριας αυτής φύσης, να προσπαθούν να σώσουν τις αρκούδες από υποτιθέμενους κακούς.
Και έτσι έγινε. Χωρίς να χάσω χρόνο άρχισα να γράφω το Χρυσό Βουνό. Δε χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω και πολύ τη φαντασία μου. Καθώς έστελνα τα δυο παιδιά σε μια μυστηριώδη κατασκήνωση στο βουνό έβλεπα ήδη στο μυαλό μου το φιδογυριστό δρόμο του βουνού που ανεβαίνει στο Νυμφαίο. Όταν οι ήρωες εξερευνούσαν τις απότομες πλαγιές, πετούσαν πάνω στα δέντρα ή ζούσαν τις περιπέτειές τους μέσα στα ονειρεμένα παραμύθια του βουνού μια πολύχρωμη ταινία με τις ομορφιές του Νυμφαίου και της γύρω περιοχής ξετυλιγόταν μπροστά στα μάτια μου Οι εικόνες στο μυαλό μου με καθοδηγούσαν: έστριβαν τη δράση προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, εμπλούτιζαν την ιστορία με πανέμορφα τοπία ή γενναίους χαρακτήρες, έδιναν λύσεις στα συναρπαστικά προβλήματα των ηρώων.
Ο Μανώλης και ο Κυριάκος, η Βέσνα, ο Ανδρέας, ο Γιωργάκης και η Τασούλα – όλες οι πραγματικές αρκούδες του Καταφυγίου εμφανίζονται στο Χρυσό Βουνό και με τον τρόπο τους βοηθούν τα δυο αδέρφια να βρουν τη λύση του μυστηρίου. (Και μάλιστα στο εξώφυλλο του βιβλίου, η εικονογράφος Μάρω Αλεξάνδρου φαντάστηκε τις αρκούδες του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ να κάνουν κάτι που βέβαια δεν θα έκαναν οι αρκούδες στην πραγματικότητα: Να χαιρετούν χαρούμενες τη Στέλλα και τον Στέφανο που περνούν πάνω από το βουνό καθισμένοι αναπαυτικά σ’ ένα σύννεφο.)
Μέσα απ’ όλες τις περιπέτειες των παιδιών στο βουνό ένα πράγμα γίνεται ξεκάθαρο: Πως τελικά η ίδια η φύση είναι ο Θησαυρός. Όσο χρυσάφι και να κρύβει ένα βουνό στο εσωτερικό του, τίποτα δε συγκρίνεται με το πράσινο που καλύπτει τις πλαγιές του, ή με τα ζώα που ζουν εκεί ευτυχισμένα.
Υποστηρίζω πως τα ίδια το βουνά, ακόμα και αν δεν είναι «χρυσά», είναι οι θησαυροί της καθημερινότητάς μας. Ο δικός μου θησαυρός, κι ας άργησα να τον ανακαλύψω, είναι το Νυμφαίο.
Στο βιβλίο την περιοχή και τις αρκούδες προστατεύουν η Στέλλα και ο Στέφανος. Στην πραγματική ζωή τα προστατεύει ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, με την πολύτιμη βοήθεια των κατοίκων και των υποστηρικτών του. Το Χρυσό Βουνό είναι αφιερωμένο σ’ αυτούς και είναι γραμμένο για μικρά και μεγάλα παιδιά με την ελπίδα να κατανοήσουν όλα αυτά που εγώ δεν δεχόμουν να καταλάβω όταν ήμουν μικρός: Καλή η τεχνολογία και η γρήγορη ζωή της πόλης, χρειαζόμαστε όμως και την γαλήνη, την ομορφιά και την υγεία της φύσης για να νιώσουμε πραγματικά ολοκληρωμένοι. Μακάρι οι σελίδες αυτής της καταπράσινης (αλλά καθόλου «διδακτικής») περιπέτειας φαντασίας, να βάλουν ένα μικρό λιθαράκι.