"Let it Snow!", Dean Martin

καλά Χριστούγεννα

εύχομαι σε όλους καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα

με εκτίμηση

λ.χ.

ελαχίστες μέρες μας χωρίζουν από το 2009......

εύχομαι σε όλους σας ένα ευτυχισμένο και γεμάτο υγεία 2009

με το καλό να σας βρει......

Εξέγερση του Πολυτεχνείου

17 Νοεμβρίου 1973

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 ήταν μια μαζική διαδήλωση λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου 1973, κλιμακώθηκε σχεδόν σε αντιχουντική επανάσταση και έληξε με αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, μετά από μια σειρά γεγονότων που ξεκίνησαν με την είσοδο αρμάτων μάχης στον χώρο του Πολυτεχνείου.

Τα αίτια

Η Ελλάδα βρισκόταν από τις 21 Απριλίου 1967 υπό τη δικτατορική διακυβέρνηση του στρατού, ενός καθεστώτος που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε διαλύσει τα πολιτικά κόμματα και είχε εξορίσει, φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες με κριτήριο τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Το 1973 βρίσκει τον ηγέτη της χούντας, Γεώργιο Παπαδόπουλο να έχει ξεκινήσει μια διαδικασία "φιλελευθεροποίησης" του καθεστώτος, η οποία συμπεριλάμβανε την αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων και την μερική άρση της λογοκρισίας, καθώς και υποσχέσεις για νέο σύνταγμα και εκλογές για επιστροφή σε πολιτική διακυβέρνηση. Στελέχη της αντιπολίτευσης, μπόρεσαν έτσι να ξεκινήσουν πολιτική δράση ενάντια της χούντας. Η χούντα, στην προσπάθειά της να ελέγξει κάθε πλευρά της πολιτικής, είχε αναμιχθεί στον φοιτητικό συνδικαλισμό από το 1967, απαγορεύοντας τις φοιτητικές εκλογές στα πανεπιστήμια, στρατολογώντας υποχρεωτικά τους φοιτητές και επιβάλλοντας μη εκλεγμένους ηγέτες των φοιτητικών συλλόγων στην Eθνική Φοιτητική Ένωση Eλλάδας (ΕΦΕΕ). Αυτές οι ενέργειες όπως είναι φυσικό δημιούργησαν έντονα αντιδικτατορικά αισθήματα στους φοιτητές, όπως τον φοιτητή Γεωλογίας Κώστα Γεωργάκη, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε δημόσια το 1970 στην Γένοβα της Ιταλίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στη χούντα. Με αυτή την εξαίρεση, η πρώτη μαζική δημόσια εκδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στη χούντα ήρθε από τους φοιτητές στις 21 Φεβρουαρίου 1973.
Οι αναταραχές ξεκίνησαν λίγο νωρίτερα, στις 5 Φεβρουαρίου, όταν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματά τους. Στις 13 Φεβρουαρίου γίνεται διαδήλωση μέσα στο Πολυτεχνείο και η χούντα παραβιάζει το πανεπιστημιακό άσυλο, δίνοντας εντολή στην αστυνομία να επέμβει. 11 φοιτητές συλλαμβάνονται και παραπέμπονται σε δίκη. Με αφορμή αυτά τα γεγονότα, στις 21 Φεβρουαρίου, περίπου τρεις με τέσσερις χιλιάδες φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέλαβαν το κτίριο της σχολής στο κέντρο της Αθήνας επί της οδού Σόλωνος, ζητώντας ανάκληση του νομού 1347 που επέβαλε την στράτευση «αντιδραστικών νέων», καθώς 88 συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί με τη βία. Από την ταράτσα του κτιρίου απαγγέλλουν τον ακόλουθο όρκο: «Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στo όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β)του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων.» Η αστυνομία έλαβε εντολή να επέμβει και πολλοί φοιτητές σε γύρω δρόμους υπέστησαν αστυνομική βία, χωρίς όμως τελικά να παραβιαστεί το πανεπιστημιακό άσυλο. Τα γεγονότα στη Νομική αναφέρονται συχνά ως προάγγελος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Η εξέγερση των φοιτητών επηρεάστηκε επίσης σημαντικά και από τα νεανικά κινήματα της δεκαετίας του '60, και ειδικά από τα γεγονότα του Μάη του '68.

Τα γεγονότα

Στις 14 Νοεμβρίου 1973 φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα και άρχισαν διαδηλώσεις εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος. Καθώς οι αρχές παρακολουθούσαν αμέτοχες, οι φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου. Ο πομπός κατασκευάστηκε μέσα σε λίγες ώρες στα εργαστήρια της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών από τον Γιώργο Κυρλάκη. Το, πλέον ιστορικό, μήνυμά τους ήταν: «Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδας το Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για την Δημοκρατία». Εκφωνητές του σταθμού ήταν η Μαρία Δαμανάκη, ο Δημήτρης Παπαχρήστος και ο Μίλτος Χαραλαμπίδης.

Στις 3 π.μ. της 17ης Νοεμβρίου αποφασίζεται από την μεταβατική κυβέρνηση η επέμβαση του στρατού και ένα από τα τρία άρματα μάχης που είχαν παραταχθεί έξω από τη σχολή, γκρεμίζει την κεντρική πύλη. Όπως φαίνεται και στο ιστορικό φιλμ που τράβηξε παράνομα Ολλανδός δημοσιογράφος, το άρμα μάχης AMX 30 έριξε την σιδερένια πύλη τη στιγμή που επάνω βρίσκονταν ακόμα φοιτητές. Ο σταθμός του Πολυτεχνείου έκανε εκκλήσεις στους στρατιώτες να αψηφήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο εκφωνητής απήγγειλε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο. Η μετάδοση διακόπηκε με την είσοδο του άρματος στον χώρο της σχολής. Οι φοιτητές βλέποντας το άρμα μάχης να εισβάλλει, ακολουθούμενο από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, ρίχνουν την πόρτα του Πολυτεχνείου στην οδό Στουρνάρη και αρχίζουν να εξέρχονται μαζικά. Οι αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται στους φοιτητές, την έξοδο των οποίων αποφασίζουν (σύμφωνα και με το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά) να περιφρουρήσουν κάποιοι από τους στρατιώτες που βρίσκονταν στην περιοχή, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις επενέβησαν και εναντίον των αστυνομικών που βιαιοπραγούσαν στους φοιτητές. Πολλοί φοιτητές βρίσκουν καταφύγιο σε γειτονικές πολυκατοικίες. Ελεύθεροι σκοπευτές της αστυνομίας ανοίγουν πυρ από γειτονικές ταράτσες, ενώ άνδρες της ΚΥΠ καταδιώκουν τους εξεγερθέντες.

Οι νεκροί του Πολυτεχνείου

Στρατιώτες και αστυνομικοί έβαλαν με πραγματικά πυρά κατά πολιτών μέχρι και την επόμενη μέρα, με συνέπεια αρκετούς θανάτους στον χώρο γύρω από το Πολυτεχνείο, αλλά και στην υπόλοιπη Αθήνα. Σύμφωνα με έρευνα το 2003 του διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Λεωνίδα Καλλιβρετάκη, ο αριθμός των επωνύμων νεκρών ανέρχεται σε 23, ενώ αυτός των νεκρών αγνώστων στοιχείων σε 16. Η πρώτη επίσημη καταγραφή τον Οκτώβριο του 1974, από τον εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβά, κατέληγε στο συμπέρασμα ότι εξαιτίας της επίθεσης σκοτώθηκαν 34 άτομα. Ένα χρόνο αργότερα ο αντιεισαγγελέας εφετών Ιωάννης Ζαγκίνης έκανε λόγο για 23 νεκρούς, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης που ακολούθησε προστέθηκε ακόμη ένας. Οι πρώτες (δημοσιογραφικές) προσπάθειες για την καταγραφή των γεγονότων μιλούσαν για 59 νεκρούς ή και 79 θύματα, με βάση τον κατάλογο Γεωργούλα.
Ο Χρήστος Λάζος υποστηρίζει ότι οι νεκροί είναι 83 και ίσως περισσότεροι. Ανάμεσά τους ο 19χρονος Μιχάλης Μυρογιάννης, ο μαθητής λυκείου Διομήδης Κομνηνός και ένα πεντάχρονο αγόρι που εγκλωβίστηκε σε ανταλλαγή πυρών στου Ζωγράφου. Κατά τη δίκη των υπευθύνων της χούντας υπήρξαν μαρτυρίες για τον θάνατο πολλών πολιτών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης. Τέλος χιλιάδες σύμφωνα με εκτιμήσεις ήταν οι τραυματίες πολίτες.

<<--->>

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

53 μέρες πρίν τα Χριστούγεννα......

Η πορεία προς το μέτωπο

Νύχτα πάνω στη νύχτα βαδίζαμε ασταμάτητα, ένας πίσω απ' τον άλλο, ίδια τυφλοί. Με κόπο ξεκολλώντας το ποδάρι από τη λάσπη, όπου, φορές εκαταβούλιαζε ίσαμε το γόνατο. Επειδή το πιο συχνά ψιχάλιζε στους δρόμους έξω, καθώς μες στην ψυχή μας. Και τις λίγες φορές όπου κάναμε στάση να ξεκουραστούμε, μήτε που αλλάζαμε κουβέντα, μονάχα σοβαροί και αμ ίλητοι, φέγγοντας μ' ένα μικρό δαδί, μία-μία εμοιραζόμασταν την σταφίδα. Ή φορές πάλι, αν ήταν βολετό, λύναμε βιαστικά τα ρούχα και ξυνόμασταν με λύσσα ώρες πολλές, όσο να τρ έξουν τα αίματα. Τι μας είχε ανέβει η ψείρα ως το λαιμό, κι ήταν αυτό πιο και απ' την κούραση ανυπόφερτο. Τέλος, κάποτε ακουγότανε στα σκοτεινά η σφυρίχτρα, σημάδι ότι κινούσαμε, και πάλι σαν τα ζα τραβούσαμε μπροστά να κερδίσουμε δρόμο, πριχού ξημερώσει και μας
βάλουνε στόχο τ' αεροπλάνα. Επειδή ο Θεός δεν κάτεχε από στόχους ή τέτοια, κι όπως το 'χει συνήθειό του, στην ίδια πάντοτε ώρα ξημέρωνε το φως.

Τότες, χωμένοι μες στις ρεματιές, γέρναμε το κεφάλι από το μέρος το βαρύ, όπου δε
βγαίνουνε όνειρα. Και τα πουλιά μας θύμωναν, που δε δίναμε τάχα σημασία στα λόγια τους - ίσως και που ασκημίζαμε χωρίς αιτία την πλάση.

Οδυσσέα Ελύτη, Άξιον Εστί

26 Οκτωβρίου

Χρόνια Πολλά σε όσους γιορτάζουν.

Χρόνια Πολλά στον Δημήτρη.

Χρόνια Πολλά στην Δήμητρα.

Χρόνια Πολλά στην πόλη της Θεσσαλονίκης, που σήμερα εκτός του πολιούχου Αγίου της γιορτάζει
και τα 96 χρόνια από την απελευθέρωση της από τους Τούρκους το 1912.

Άγιος Δημήτριος

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ


Tου Αγίου Δημητρίου του Μεγαλομάρτυρα και του Μυροβλήτη, του οποίου η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη στις 26 Οκτωβρίου.

Ο Άγιος Δημήτριος ο Μεγαλομάρτυρας και Μυροβλήτης

Ο Μεγαλομάρτυρας Δημήρτιος, γόνος της ένδοξης πόλης της Θεσσαλονίκης, ήταν στρατιωτικός στα χρόνια του Διοκλητιανού (284-305). Γενναίος και ατρόμητος στρατιώτης του Χριστού και κήρυκας της χριστιανικής πίστης, είναι παράδειγμα χριστιανικού μαρτυρίου.

Θα λέγαμε ότι ο Άγιος Δημήτριος υπήρξε ο πρώτος κατηχητής της Εκκλησίας μας. Διότι χωρίς τον παραμικρό φόβο κατηχούσε τους νέους της πόλης, εμπνέοντας σʼ αυτούς την χριστιανική πίστη.


Η δραστηριότητα αυτή του Δημητίου καταγγέλθηκε στον Διοκλητιανό, ο οποίος τον κάλεσε στα ανάκτορα. Ο Δημήτριος δήλωσε στον Διοκλητιανό ότι πράγματι είναι χριστιανός, διότι μόνο ο Χριστός παρέχει λύτρωση και αιώνια ζωή. Τότε ο Διοκλητιανός διέταξε και τον έκλεισαν στη φυλακή.

Αλλά τις ημέρες εκείνες γίνονταν στη Θεσσαλονίκη αγώνες. Οι ειδωλολάτρες, εκμεταλλευόμενοι τη δύναμη κάποιου Λυαίου, προκαλούσαν τους χριστιανούς να τον αντιμετωπίσουν. Τότε ένας νεαρός χριστιανός, ο Νέστωρ, αφού πήρε την ευχή του Δημητρίου μέσα από τη φυλακή, μπήκε στο στάδιο και νίκησε τον σωματώδη Λυαίο.

Ο Διοκλητιανός όταν έμαθε την αιτία της ήττας του Λυαίου, έστειλε στρατιώτες στη φυλακή και με τη λόγχη σκότωσαν το Δημήτριο και τον Νέστορα. Η δε μητέρα Εκκλησία περιβάλλεται «ως πορφύραν και βύσσον τα αίματα των μαρτύρων της», διότι αυτά τα τέκνα αποτελούν το καύχημά της.

Απολυτίκιο
«Μέγαν εὔρατο, ἐν τοῖς κινδύνοις, σέ ὑπέρμαχον, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τά ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὔν Λυαίου καθειλες τήν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίω θαρρύνας τόν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμίν τό μέγα ἔλεος»

Άγιος Δημήτριος και Θεσσαλονίκη

κάνε κλικ εδώ.....

αλλαγή της ώρας

μια ώρα πίσω

προσοχή

η ώρα αλλάζει....

Τα ξημερώματα της Κυριακής 26 Οκτωβρίου, η θερινή ώρα δίνει τη θέση της στην χειμερινή.
Στις τέσσερις το πρωί της Κυριακής, οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μια ώρα πίσω, ώστε να δείξουν τρεις, σηματοδοτώντας και επίσημα το πέρασμα στο χειμώνα.
Με την αλλαγή της ώρας, η διάρκεια της ημέρας μικραίνει ενώ η νύχτα μεγαλώνει.

για αυτό μην ξεχαστείτε......

αλλαγή της ώρας θα έχουμε ξανά την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου το 2009 οπότε και θα είμαστε στην θερινή ώρα....

η νέα ώρα είναι....

μάθετε γιατί συμβαίνει αυτό κάνοντας κλικ εδώ.....

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών,

θανάτω θάνατον πατήσας

και τοις εν τοις μνήμασιν,

ζωήν χαρισάμενος.

Χριστός Ανέστη

με εκτίμηση,

λ.χ.

χρόνια πολλά

εύχομαι στην ξαδέρφη μου Ειρήνη, που σήμερα έχει τα γενέθλια της και γίνεται 11 χρονών,

χρόνια πολλά και ευτυχισμένα

να έχει ότι επιθυμεί και όχι άλλες στενοχώριες από εδώ και πέρα......

με αγάπη,
λιβάρδας χαρίλαος
λ.χ.

****

**********

************

********

***

*

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΥΜΝΟΣ

Αρχαίο πνεύμα αθάνατο,

αγνέ πατέρατου μεγάλου,

του ωραίου και τ' αληθινού

κατέβα, φανερώσου κι άστραψε δω πέρα

τη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού.

Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι,

στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή

και με τ' αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι

και σιδερένιο πλάσε κι άξιο το κορμί.

Κάμποι, βουνά και πέλαγα φέγγουνε μαζί σου

σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός

και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου

αρχαίο πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός...

τελετή παράδοσης ολυμπιακής φλόγας

Η Ελλάδα παρέδωσε την ολυμπιακή φλόγα με κάθε τιμή που της πρέπει, σε μια λαμπρή και παράλληλα σεμνή τελετή στο Καλλιμάρμαρο - Παναθηναϊκό στάδιο, στους διοργανωτές των Αγώνων του Πεκίνου.

Αφού ξεκίνησε το ταξίδι της από την αρχαία Ολυμπία, όπου και γεννήθηκε από τον ήλιο, στις 24 Μαρτίου και υστέρα από 7 ημέρες Λαμπαδηδρομίας σ' όλη την Ελλάδα, έφτασε σήμερα 30/3/08 στις 3:30μ.μ. περίπου στο στάδιο.

Στην συνέχεια παραδόθηκε από τον πρόεδρο της Ε.Ο.Ε. στου Κινέζους διοργανωτές της 29ης Ολυμπιάδας.

Η φλόγα ξεκίνησε άμεσα το μακρύ ταξίδι της για το Πεκίνο, όπου αύριο, Δευτέρα 31/3, θα την υποδεχθεί ο λαός της Κίνας με μια μεγαλειώδη τελετή για να ξεκινήσει από εκεί την παγκόσμια πορεία της πριν καταλήξει στον τελικό της προορισμό, το Στάδιο στο Πεκίνο στις 8 Αυγούστου.

καλό ταξίδι φλόγα

και μαζί σου ας ταξιδέψουν και τα αληθινά ιδεώδη του ολυμπισμού...

άνοιξη, μια εποχή που τα παιδία μας ίσως δεν γνωρίσουν

….Πλουμιστά τα τσιτσεκόπα ντ’ εμορφα
Που σκουντουλιζνε,
Τα νιάτα χαιρουνταν τρεχνε αδα κι ακει
Ερχουνταν χελιδονεα και κελαηδούν
Τ’ αηδονεα…..

Ήρθε και πάλι η μαγευτική εποχή, η Άνοιξη. Τα πάντα γύρω μας πρασινίζουν και ανθίζουν. Τα πουλιά κελαηδούν γλυκά και οι πεταλούδες πετούν εδώ και εκεί. Η φύση στην πλήρη ακμή της. Τα ζώα και οι άνθρωποι χαίρονται…
Μήπως όλα αυτά μοιάζουν πια παραμυθένια; για σκεφτείτε το λίγο……!!!!
Και αν όχι ακόμα τότε θα είναι όνειρα θερινής νυχτος για τους ανθρώπους σε λίγα χρόνια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν η καταστροφή του περιβάλλοντος συνεχιστεί με τον σημερινό ρυθμό, τότε σε 50 χρόνια δεν θα πρασινίζει η γη και ούτε τα πουλιά, όσα θα έχουν απομείνει δηλαδή, θα κελαηδούν.
Οι εποχές από τέσσερις οδηγούνται στις δυο, καλοκαίρι και χειμώνας. Από ένα καυτό και πολλές φορές θανατηφόρο για μερικούς καλοκαίρι θα μεταβαίνουμε σ’ έναν παγερό χειμώνα. Οι δυο, ωραιότερες κατά την γνώμη μου εποχές, άνοιξη και Φθινόπωρο θα εξαλειφτούν.
Τα παιδιά μας δε θα χαρούν τις ευωδιές που πλημυρίζουν τον αέρα την άνοιξη. Δε θα χορτάσουν τα χρώματα.
Μπορούμε να επιτρέψουμε να συμβεί αυτό στους μετέπειτα από εμάς;;;
Όχι…..
Και δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να πάρει και να καταστρέψει το μέλλον των παιδιών μας!!!

Προστατέψτε το περιβάλλον….
Σώστε τον πλανήτη….

Και μην ξεχνάτε:
Το καθαρό περιβάλλον δεν το κληρονομήσαμε απ’ τους γονείς μας, αλλά το δανειστήκαμε από τα παιδιά μας…

Τσικνοπέμπτη 2008

Τσικνοπέμπτη χθες και οι Θεσσαλονικείς τα έδωσαν όλα για όλα. Τρελό κέφι επικρατούσε σε όλη την πόλη.
Από νωρίς το πρωί, σε κάθε γειτονιά της πόλης, στήθηκαν οι ψησταριές από τους κατοίκους που θελαν να τιμήσουν το έθιμο και φέτος. Ο αέρας της πόλης γέμισε από τις μυρωδιές του ψημένου κρέατος. Τσικνίσαμε για τα καλά και φέτος… (τώρα βέβαια θα μου πείτε για το ανθυγιεινό κομμάτι του πράγματος…????
Για την χοληστερίνη που θα φτάσει στα ύψη…… δεν πειράζει, μωρέ……!!!!!! Μια φορά τον χρόνο έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε αυτό…).
Το γλέντι συνεχίστηκε και το βραδύ στην πλατεία Αριστοτέλους όπου με σύνθημα ‘’Όλη η πόλη μια παρέα’’ διασκέδασαν όλοι με την ψυχή τους. Η νεολαία της Θεσσαλονίκης έδωσε δυναμικά το παρόν, ντυμένη με φαντασμαγορικές στολές κάθε είδους, κάνοντας την ατμόσφαιρα ακόμα πιο χαρούμενη και διασκεδαστική.
Αλλά και κάθε άλλη ηλικία μπορούσε κανείς να συναντήσει στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο δήμος Θεσσαλονίκης. Από μικρά παιδιά έως και πιο ώριμους ανθρώπους που θυμήθηκαν τα παιδικά και εφηβικά τους χρόνια και διασκέδασαν πολύ.

Χειμώνας με τα όλα του

Χειμώνας 2007-2008

Χειμώνας με τα όλα του ο φετινός. Επικράτησαν φαινόμενα που χρόνια είχαμε να τα δούμε και μας είχαν λείψει. Άλλωστε σε ποιον δεν αρέσει να ξυπνήσει ένα πρωί και να δει μια ‘’λεύκη μέρα’’ . τα πάντα γύρω σου να είναι σκεπασμένα με ένα λευκό και αφράτο στρώμα χιονιού. Ευκαιρία για να μην πας στη δουλειά και να ξαναθυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια παίζοντας χιονοπόλεμο με την παρέα σου.
Φυσικά η επέλαση του χιονιά μας προαναγγέλθηκε από τους μετεωρολόγους και τους δημοσιογράφους σε όλα τα κανάλια μέρες νωρίτερα. Και ναι , ήρθε λοιπόν η μέρα , η άσπρη μέρα. Και αφού ήρθε άρχισαν και τα προβλήματα…
Τα προβλήματα που ήθελαν να προβάλλουν οι δημοσιογράφοι και που με τόση ανυπομονησία προσδοκούσαν. Ο χιονιάς ήρθε, είδε και τελικά απήλθε. Οι δημοσιογράφοι όμως συνέχισαν να ασχολούνται με το θέμα για τρεις τουλάχιστον μέρες ακόμα.
Ωραία όλα αυτά όμως δεν είδα κανέναν από τους ευχαριστημένους στις τηλεοράσεις. Οι μόνοι που προβάλλονταν ήταν αυτοί που από δική τους βλακεία έπεσαν και έσπασαν πόδια, χέρια και κεφάλια, και αυτοί που φώναζαν γιατί δεν τους καθάρισε ο δήμος ακόμα και την είσοδο της πολυκατοικίας τους.

Τέλος πάντων. Ο χιονιάς τελείωσε προς στιγμή. Χθες και σήμερα (20-21/2) ζεσταθήκαμε μιας και είχαμε ηλιόλουστη μέρα. Αλλά αυτό μη σας ξεγελά, γιατί έρχεται ο Μάρτης, που ως γνωστόν είναι και παλιός παλουκοκαύτης. Πιστεύω πως θα μας ασπρίσει λίγο και αυτός ο μηνάς (τουλάχιστον εμάς τους από πάνω ,κατά Θεσσαλονίκη εννοώ). Αλλά μη στενοχωριέστε.

Παίδες έρχεται σε λίγο η άνοιξη