Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αφιερώσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αφιερώσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

23 Απριλίου 2010

Η μάνα εν κρύον νερόν




Όταν γερά η μάνα και άλλο κι επορεί (2)
ατότε θελ' βοήθειαν ατότε θελ' ζωήν ...
ατότε θελ' ζωήν
κι όταν θα έρτε η ώρα και άλλο κι θα ζει
αμά κι φτας το χρέωσις' θα καίετε η ψυς'

η μάνα εν κρύον νερόν και σο ποτήρ και μπεν'
η μάνα να μη είνετε η μάνα να μη εν...
η μάνα να μη εν

Η μάνα εν βράχος, η μάνα εν ρασίν (2)
σο δύσκολον την ώρας μανίτσα, μανίτσα, μανίτσαμ' θα τσαείς'
η μάνα εν το στήριγμαν τη χαράς το κλαδίν
τατινές η εγάπη κι εβρίετε ση γην

η μάνα εν κρύον νερόν...

Θα δέαβένε τα χρόνια θα γέρουμε και μεις (2)
ατά είναι με τη σειράν κι θα γλυτών κανείς...
κι θα γλυτών κανείς
και ουλ' πρέπ' να εξέρομε σ' αούτο τη ζώην
Χωρίς τη μάνας την ευχήν κανείς κι ελεπ' χαΐρ'.

αναφορές στην Γενοκτονία των Ποντίων

“Η πολιτική των Τούρκων είναι μέσω μιας γενικευμένης καταδίωξης του ελληνικού στοιχείου, να εξοντόσει τους Έλληνες ως εχθρούς του Κράτους, όπως πριν τους Αρμένιους. Οι Τούρκοι εφαρμόζουν τακτική εκτόπισης των πληθυσμών, δίχως διάκριση και δυνατότητα επιβίωσης, απ' τις ακτές στο εσωτερικό της χώρας, ώστε οι εκτοπιζόμενοι να είναι εκτεθειμένοι στην αθλιότητα και τον θάνατο από πείνα. Τα εγκαταλειπόμενα σπίτια των εξοριζόμενων λεηλατούνται από τα τουρκικά τάγματα τιμωρίας ή καίγονται και καταστρέφονται. Και όλα τα άλλα μέτρα τα οποία εις τους διωγμούς των Αρμενίων ευρίσκοντο εις ημερησίαν διάταξιν, επαναλαμβάνονται τώρα εναντίων των Ελλήνων”

Πολυχρόνης Κ. Ενεπεκίδης, Οι διωγμοί των Ελλήνων του Πόντου (1908-1918), ό.π., σελ. 11.

“Η καταστροφή των χωρίων ήρξατο κατα τον Απρίλιον του 1921 και συνεπληρώθη προ μηνός. Άπαντα τα χωρία κατεστράφησαν, εκάησαν, εξερριζώθησαν τελείως. Πάντες οι κάτοικοι των χωρίων τούτων εξωρίσθηκαν και εφονεύθησαν αδιακρίτως γένους και ηλικίας [...] Εκ των εις τα βουνά καταφυγόντων οι ημίσεις απέθανον εκ κακουχιών και φόνων και ασθενειών [...] Εγένοντο Αποστολαί εξορίστων εις το εσωτερικόν. Εκάστης Αποστολής οι εξόριστοι ελαμβάνοντο κατ' εκλογήν μεταξύ των εχόντων ηλικίαν 10 – 70 ετών. Η τύχη των εξοριζομένων ήτο ως επί το πλείστον σφαγή, αγχόνη και θάνατος εκ κακώσεων και πείνης”

αρχείο Μουσείου Μπενάκη , φάκελος 316

ο Βρετανός πρωθυπουργός Λόουντ Τζωρτζ προέβη σε δημόσιες δηλώσεις στη Βουλή των Κοινοτήτων (1921): “(Στον Πόντο) δεκάδες χιλιάδες ανδρών, γυναικών και παιδιών απελαύνονταν και πέθαιναν. Ήταν καθαρή ηθελημένη εξολόθρευση. “εξολόθρευση” δεν είναι δική μου λέξη. Είναι λέξη που χρησιμοποιεί η Αμερικανική Αποστολή”

House of Commons. The Parliamentary Debates, Fifth Series, τομ. 157, σελ. 2001 – 2002

απόσπασμα από την Καμπάνα του Πόντου

III
Ποί’ είν’ ατοίν, π’ εγόμωσαν τη Ζύγανας την στράταν;
κι η στράτα εγέντονε ποτάμ’ ας σα πολλά τα δάκρα
τ’ ελάτα δάκρα έπιγαν κι εγένταν κυπαρίσσα
και γονατίζ’ η Ζύγανα, ‘ς ση καμονής το βάρος…

Άμον γέρος χιλιόχρονος, το Καν το ασημένεν
πάει εμπροστά και ακλουθούν η Χάκαξα κι η Άτρα,
η Χάρσερα, η Χερίανα, η Άρδασα, η Χόπσα
με τα χωρία τα μικρά, με τα κεφαλοχώρα
με τ’ εγκλησίας τα πολλά και με τα Μοναστήρα

Ο Αεσέρτς φυτρών’ ανθρώπς, και το Γουλάτ’ ισκιάδες,
το μαύρον το Καράκαπαν κι άλλο μαύρο εγέντον.
Εμπροδιαβαίνει το ΣΤΑΥΡΙΝ, η Μούζαινα ακλουθά ‘το,
με το Παρτίν, τη Βαρενού και το Λυκάστ εντάμαν,
η Μασούρα και τη Ζαντόν τ’ Αγεργή, το χωρίον,
κι ούλια τα κάστρα και τα τόπς, ολόγερα ντ’ εκείσαν.

Ο Κασκαμπάς εβούϊξεν και το Μετζίτ εσείεν,
και τ’ Άεν Παύλου το ραχίν, τρανόν μπόραν εξέγκεν,
εταρασίγαν τα νερά τη Λιμνή κι εφουσκώθαν
κι εκχύγαν έξ’ κι εγόμωσαν μαύρον νερόν τον τόπον…

Απέσ’ ‘ς σην δείσαν έκλαιεν ο Άεν Ζαχαρέας,
άμον οφιδί σύριγμαν και Κόλασης αέρας
το κλάψιμον, εγόμωσενολόγερα τ’ ορμία…
… Εγρέθεν ας σο σύριγμαν η δείσα, και εσκώθεν…

Θεέ μ’! Τσ’ είναι π’ εφάνθανε κι εσέβανε ‘ς σην στράταν;

Η Κρώμ’ τη χαράς το πουλίν, τη τραγωδί η μάνα,
μωρού κασέλαν έχτισεν, ας ση λύρας το ξύλον,
εποίκεν φορτωδέματα τη κεμεντζές τα κόρδας,
εφορτώθεν, η άκλερος, το λείμψανον τη ψής ατς…

κι ερχίνεσεν το κλάψιμον και την μοιρολογίαν…

IV
Άεν Παύλον εκλείστεν κα, ο Ταύρον εγονάτσεν,
το Μετζήτ εχαμήλωσεν, ο Κασκαμπάς κα έρθεν,
και τα Καμένα τ’ έρημα στέκνε και αφουκρούνταν…
Αφουκρούνταν και θλίφκουνταν, και κλαίγνε, ούλ’ εντάμαν…

«Θέ μ’ δείξον μας την δύναμη Σ’!… Χριστέ μ’ ποίσον το θάμα Σ!
»Ποίσον με πετρένεν κρεμόν, άμον τ’ Αλογοστάρια,
»Ποίσον με πράσινον λειβάδ’ άμον τα Λειβαδία,
»Ποίσον με ασάλευτον ραχίν, άμον τον Άεν Παύλον.

»Να μη ‘πορώ και πορπατώ, ‘ς σον τόπο μ’ να ‘πομένω…

»Έχω κεπία απότιστα, αθέριστα χωράφια…
»Έχω πρόατ’ ανάλμεχτα, κι εγίδια να αλμέγω.
»Τα χτήνα μ’ θέλνε το πλυμίν, ροΐν θέλνετ’ αρνόπα μ’!
»Τα σκυλία μ’ γουρνιάγουνταν και το μαλέζ’ περμένε…
»‘Φήκα τα πόρτας ανοιχτά, πόρτας και παραθύρια
»Θ’ εμπαίν’ αέρας κι άνεμον και θα βζύν’ την καντήλαν.

»Θεέ μ’! Δείξον τη δύναμη Σ’! Χριστέ μ’ ποίσον το θάμα Σ’!
»Ποίσον με ποταμόπετραν βαρύν τη καταράχτε,
»Ποίσον με σπέλιας κατωθύρ’, ‘ς σην γην καταχωμένον,
»Ποίσον με, αν θέλτς, μικρόν λιθάρ’, αν θέλτς, ποίσο με χώμαν.
»Θεέ μ’… ποίσον με ήνταν θέλτς… Μόνον ‘ς σον τόπο μ’, άφς με.
»Άφς με αδά να θάφκουμαι, ‘ς σον τόπον ντ’ εγεννέθα,
»‘ς σο μνήμαν όμπου έθαψα την μάνα μ’ και τον κύρη μ’…»

26 Οκτωβρίου 2009

Άγιος Δημήτριος


Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280-284 μ.Χ. και πέθανε το 303 ή το 305 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη και αποτελεί έναν από τους Μεγαλομάρτυρες της Χριστιανοσύνης. Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303, διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.

Σύμφωνα με την παράδοση, μέσα στη φυλακή ευλόγησε τον μαθητή του Νέστορα "κατασφραγίσας το μέτωπο αυτού δια του σταυρού", να νικήσει τον ειδωλολάτρη παλαιστή Λυαίο "μεγέθει σώματος και ρώμη τους κατ΄ αυτόν υπεβάλλων". Η νίκη του Νέστορα εξόργισε τον Αυτοκράτορα Μαξιμιανό που παρευρίσκετο στο στάδιο και έτσι ο μεν Νέστορας αποκεφαλίστηκε, ο δε Δημήτριος δολοφονήθηκε με λογχισμό στα πλευρά ("λόγχη τρωθείς την πλευράν").
Στη συνέχεια οι παρευρισκόμενοι χριστιανοί παρέλαβαν το μαρτυρικό λείψανο και το έθαψαν και πάνω στο τάφο το 412 ο έπαρχος του Ιλλυρικού Λεόντιος "την τε δόξαν λαμπρός, την τε προς τον Χριστόν πίστιν μάλα θερμός", έκτισε ναό "μέσον του σταδίου και του δημοσίου λουτρού κάλλιστα διηρημένου".

Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.

Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο* να πατά τον άπιστο Λυαίο.

Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται ο ομώνυμος ναός πάνω από τον τάφο του. Εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου. Στο Μηνιαίον της 26ης Οκτωβρίου αναγράφεται η μνήμη του μετά μικρής βιογραφίας και ιδίας ακολουθίας που περιέχει δύο κανόνες των οποίων ποιητές φέρονται ο Θεοφάνης ο Γραπτός και ο Πατριάρχης Φιλόθεος της Κωνσταντινούπολης.


*Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια





Απολυτίκιο

«Μέγαν εὔρατο, ἐν τοῖς κινδύνοις, σέ ὑπέρμαχον, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τά ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὔν Λυαίου καθειλες τήν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίω θαρρύνας τόν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμίν τό μέγα ἔλεος»

22 Μαΐου 2009

οι διανοούμενοι της Ελλάδος για την Γενοκτονία (1921)

Έλληνες συγγραφείς και καλλιτέχνες είχαν απευθύνει προς τους διανοούμενους της Ευρώπης και Αμερικής την εξής διαμαρτυρία:

Αθήναι, 22 Νοεμβρίου 1921
“Μετά βαθυτάτης συγκινήσεως οι συγγραφείς και καλλιτέχναι της Ελλάδος απευθύνονται προς τους διανοούμενους του πεπολιτισμένου κόσμου όπως γνωστοποιήσουν εις αυτούς την τραγωδία χιλιάδων οικογενειών του ελληνικού Πόντου. Ξηρά, εξηκριβωμένα και αναμφισβήτητα γεγονότα είναι τα εξής:

Οι Τούρκοι εφόνευσαν όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της πόλεως Μερζιφούντος, αφού την ελεηλάτησαν και την επυρπόλησαν. Τους προσπαθούντας να διασωθούν ετυφέκισαν και εθανάτωσαν, καταλαβόντες τας διόδους. Μετετόπισαν όλον τον άρρενα πληθυσμόν των πόλεων Τριπόλεως, Κερασούντος, Ορδούς, Οινόης, Αμισού και Πάφρας και καθ' οδόν κατέσφαξαν τους πλείστους εξ αυτών. Έκλεισαν εντός του ναού του χωρίου Ελεζλή εν Σουλού- Τερέ 535 Έλληνας και τους κατέσφαξαν διασωθέντων μόνο τεσσάρων. Πρώτους έσφαξαν 7 ιερείς δια πελέκεως προς της θύρας του ναού. Απηγχόνησαν εν Αμάσεια 168 προκρίτους Αμισού και Πάφρας. Εβίασαν όλας ανεξαιρέτως τας γυναίκας, τας παρθένους και τα παιδιά των άνω πόλεων, τας ωραιοτέρας δε παρθένους και νέους έκλεισαν εις τα χαρέμια. Πλείστα βρέφη εφόνευσαν, σφενδονίζοντες αυτά κατά των τοίχων.
Οι υπογεγραμμένοι θέτουσι τα ανωτέρω υπ' οψιν των διανοουμένων της Ευρώπης και της Αμερικής θεωρούντες ότι όχι μόνον τα γεγονότα ταύτα, αλλά και η ανοχή αυτών αποτελεί πένθος της ανθρωπότητας.

Αννινος Χ., Αυγέρης Μ., Βλαχογιάννης Ι., Βώκος Γερ., Γρυπάρης Ι., Δούζας Α., Δροσίνης Γ., Ζάχος Α., Θεοδωροπούλου Αύρα, Θεοτόκης Κ., Ιακωβίδης Γ., Καζαντζάκης Ν., Καζαντζάκη Γαλ., Καμπάνης Αρ., Καμπούρογλους Δ., Καρολίδης Π., Κόκκινος Δ., Κορομηλάς Γ., Μαλακάσης Μ., Μαλέας., Μένανδρος Σ., Νικολούδης Θ., Νιρβάνας Π., Ξενόπουλος Γρ., Παλαμάς Κ., Παπαντωνίου Ζ., Παράσχος Κ., Πασαγιάννης Κ., Πολίτης Φ., Πωπ Γ., Σικελιανός Αγγ., Σκίπης Σ., Στρατήγης Γ., Ταγκόπουλος Δ., Τσοκόπουλος Γ., Φυλλύρας Ρ., Χατζιδάκις Γ., Χατζόπουλος Δ., Χόρν Π., Σβορώνος Ι.

Μεθ' όλης της πικρίας δια την κυρίωςυπό της Γαλλίας, και υπό ουδενός αισθήματος ή συμφέροντος ανθρωπίνου, δικαιολογημένην εγκατάληψιν εις σφαγήν των Χριστιανών.

ένα βίντεο θρήνος....

10 Μαΐου 2009

19 Μαΐου 1919 - 19 Μαΐου 2009 (90 χρόνια μετά)

Η 19η Μαΐου επιλέχθηκε ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, καθώς στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ, ο μετέπειτα "πατέρας των Τούρκων" -Ατατούρκ-, αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και ανέλαβε τη διοίκηση του εθνικού τουρκικού στρατού. Με στόχο να επιβάλει το σύνθημα του προγενέστερου κινήματος των Νεοτούρκων, "Η Τουρκία στους Τούρκους", ο Κεμάλ ήταν αποφασισμένος να καταπνίξει κάθε αντίθετη φωνή, πιστεύοντας ότι μόνο ένας τρόπος υπήρχε ώστε μία πολυεθνική χώρα να μετατραπεί σε εθνικό κράτος.


Ακόμη, δεν προτίθετο να αφήσει να χαθούν και άλλα τμήματα της Τουρκίας - είτε με τις πιο "εξτρεμιστικές" προτάσεις για ένωση του Πόντου με την Ελλάδα ή δημιουργία ανεξάρτητου ποντιακού κράτους, είτε με την πρόταση για Αρμενοποντιακή Ομοσπονδία, που τότε συζητείτο, δηλαδή την ένταξη των Ποντίων σε αρμενικό κράτος, στο οποίο θα περνούσε και η Τραπεζούντα.

Επιπροσθέτως, ο Κεμάλ θεωρούσε τους χριστιανικούς πληθυσμούς συνεργάτες των εχθρών της Τουρκίας, Ρώσων. Στην ταραγμένη Τουρκία της περιόδου, από την οποία είχαν αποκοπεί τεράστια τμήματα μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα και η οποία κινδύνευε με πλήρη διάλυση, η εθνοκάθαρση αποτελούσε εύκολη και εφαρμόσιμη λύση και τρόπο απαλλαγής από δυνάμει προδοτικά στοιχεία.

Συνεργοί του Κεμάλ στις διώξεις κατά του ελληνικού στοιχείου ήταν, σε στρατηγικό επίπεδο, οι γερμανοί σύμμαχοί του και, ως εκτελεστές, οι τσέτες, ληστρικές ομάδες κυρίως κουρδικής καταγωγής, που συντάχθηκαν με τους Νεότουρκους. Οι σφαγές, το κάψιμο ολόκληρων χωριών, οι εκτοπισμοί, οι εξορίες, οι βιασμοί, οι καταστροφές ή οι λεηλασίες περιουσιών, τα "Τάγματα Εργασίας" και κατ' ουσίαν εξόντωσης είναι η μοίρα και των Ποντίων Ελλήνων.

Η καταστροφή του ποντιακού ελληνικού στοιχείου, όπως και η Αρμενική Γενοκτονία και οι σφαγές των Ασσυρίων, αποτελούν, σύμφωνα με τον Τζορτζ Χόρτον, γενικό πρόξενο των ΗΠΑ στη Σμύρνη, παρακλάδια της κεντρικής απόφασης των Τούρκων να "τελειώνουν" με τους χριστιανικούς πληθυσμούς, οι οποίοι δεν ήταν δυνατό να εξισλαμισθούν ή να απορροφηθούν στη νέα τουρκική ταυτότητα. Από το 1915, ενώ ξεκινά η γενοκτονία των Αρμενίων, η κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης έχει σχεδιάσει και την εξόντωση του ποντιακού στοιχείου, που εν τέλει θα πραγματοποιήσει ο Κεμάλ.

Ο υπουργός των Εσωτερικών Ταλαάτ μπέης και ο υπουργός Πολέμου Ενβέρ πασάς βρίσκονται πίσω από τον αρχικό σχεδιασμό της γενοκτονίας.


Το ποντιακό στοιχείο γνωρίζει εξ αρχής ποια μοίρα τού επιφυλάσσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν οι Ρώσοι εγκαταλείπουν την Τραπεζούντα, μετά από διετή κατάληψη, το 1918, χιλιάδες Πόντιοι τους ακολουθούν και προτιμούν να μεταβούν ως πρόσφυγες στον Καύκασο, όπου υπάρχουν προσφυγικές ποντιακές κοινότητες από το 1460, που οι Οθωμανοί πήραν την Τραπεζούντα.

Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει καμία γενοκτονία. Ούτε την Αρμενική, ούτε την Ποντιακή ούτε αυτή των Ασσυρίων. Μάλιστα, θεωρεί ότι η επιλογή από την Ελλάδα της 19ης Μαΐου -ημέρας που συνδέεται άμεσα με τον Ατατούρκ και εορτάζεται ως απαρχή της Κεμαλικής Επανάστασης-, έχει ως στόχο να αμαυρώσει την εικόνα του Κεμάλ.

πηγή: skai.gr

23 Απριλίου 2009

...σε μια ψυχή

αφιερωμένο σε μία ψυχή που από χθες το απόγευμα έφυγε από τον κόσμο αυτό και πλέον μας βλέπει από ψηλά μαζί με όλους τους άλλους "Πατσέους" στην γειτονία των αγγέλων.

... στην Κωνσταντίνα από την Καστοριά που έφυγε στα 42 της

το μοναχοπαίδ'

Σην πορτάμ' εστάθες Χάρε ντο εφτάς
και τεμόν τ' αρνοπον θέλτς να πέρτς και πας
και σα γειτονίας ντο δουλείαν έις
πονεμένα ψύα έρχεσε και καίς.

Και σον άλλον κόσμον κι ερτε καλοκαίρ'
πίσσα και σκοτία, ήλος ξάι κι μπαίν
το γιαβρίμ' εχπάστεν, το μοναχοπαίδ'
αφς το παλιοκάριμ' και έπαρ' εμέν.

Το πουλόπομ' έτον τσιτσέκ σο παρχάρ'
άνοιξης κλαδόπον, τρυφερόν βλαστάρ,
έφκερον το σπίτιμ' χώρις το παιδίμ'
πονεί το καρδόπομ', κλαίει ατό η ψύμ'.

από το cd του Μπάμπη Ιορδανίδη "Παρχαρόπουλον"

20 Απριλίου 2009

ο Κωστής Κρήτη είπε...

και τώρα ένα άρθρο που λίγοι γνώριζαν μα πολλοί το περιμέναν.....
όλα τα σχόλια του Κωστη μαζί σε ένα κείμενο....
14 γαργάλιστικά σχόλια που στο κάθε ένα απ' αυτά κ΄ρυβεται και μια θεωρεία που μόνο το μύαλο ενός στοχαστη θα μπορουσε να συλαβει..... (χαχαχαχα!!!!)
απολαύστε τα....
και ενοηται οτι περιμένω τα σχόλια σας!!!!


-> Λοιπόν, κοίταξε να δεις.
Η ιστοσελίδα σου είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Πολλοί θα μπορούσαν να τη χαρακτηρίσουν και πάγκαλη.
Με υπέρτατη εκτίμηση και βαθύτατο σεβασμό, σαν ενημερώνω, εσάς αγαπητό μου κοινό, ότι υπάρχω και εγώ. Επίσης, σας προσκαλώ όλους, τον Αύγουστο στο χωριό μου , Απάνω Ασίτες Ηρακλείου Κρήτης, να γλεντίσουμε και να γίνουμε ολόχεστοι από το ποτό, με τον Νικηφόρο Αεράκη.

14 Μάρτιος 2009 4:08 μμ

-> I'm Back!!!!
ΚΡΗΤΗ + ΠΟΝΤΟΣ!!!!!
Η ιστοσελίδα σου γαμάει και δέρνει.
Επίσης, μου δημιουργεί μες στον ιστό μου, μια αλληλεπιδρική σύγκρουση, η οπόια σε συνδιασμό με τη φυγόκεντρο δύναμη του δαιδαλώδους μυαλού μου,καταλήγει στην αρχή της δεδηλωμένης.
Συπερασματικά, οδηγεί σε μια κρίση του εγώ μου.

Με εχτίμηση, Κων/νος, ο εν Μυτιλήνην.

14 Μάρτιος 2009 4:18 μμ

-> Φιλάρα μου. Άκουσέ με εδά καλά...Η ιστοσελίδα σου είναι καταπληκτική, με πολύ ενδιαφέροντα και συνάμα πολύπλοκα θέματα, τα οποία με συναρπάζουνε. Εκτός από 'τονά, πρέπει να 'σαι Το Μυαλό για να τα σκεφτείς και να τα φέρεις εις πέρας. Μιας κι από όσο κατέχω είσαι ΠΤήτης, δλδ. σπουδάζεις σε μια πολύ δύσκολη σχολή και κάνεις κάθε μέρα μαθήματα (λέμε τώρα)!!!

15 Μάρτιος 2009 6:50 μμ

-> Ε, αφού με περιμένετε θα ξαναγράψω...

Όπως προείπα, η αρχή της δεδηλωμένης, όταν έρχεται αντίθετα με τη φυγόκεντρο δύναμη, μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες συνέπειες στο μυαλό και την κρίση του ανθρώπου. Πιο συγκεκριμένα, ο άνθρωπος, μη μπορώντας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του μυαλού του, λόγω του φωτοχημικού νέφους, θα οδηγηθεί τελικά σε μια κατάσταση μισσαλοδοξίας και εσωτερικής ανευλάβειας. Ακόμα, η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί με την κατακκερμάτωση του ινώδους ιστού, ο οποίος, όταν έρθει σε επαφή με το γεράκι της Μάλτας, θα προκληθεί αντίδραση κατά την οποία το Σαν Φρανσίσκο θα καταστραφεί συθέμμελα.

Παιδιά, μέχρι την επόμενη παρέμβασή μου, έχετε γεια!!!

17 Μάρτιος 2009 12:38 μμ

-> Να 'μαι πάλι αλάνια μου...
Καινούρια μέρα, καινούρια παρέμβαση δική μου!!

Το θέμα μας σήμερα είναι αφενός τι κατεβάζει η θυελλώδης σκέψη μου και αφ' εταίρου η λέξη προύστησαν και ότι συνεπάγεται αυτής.

Λοιπόν που λέτε, η λέξη προύστησαν, μετά από έρευνα δική μου, διεξοδική, έχει πολλές ερμηνείες. Μια από αυτές είναι η εξής:
Την περίοδο του Μεσοπολέμου (1919-1939), η ταραχώδης σκέψη μου, ενισχυμένη και από την οικονομική κρίση, αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τα ριβονουκλεϊκά οξέα. Ο ρετροϊός, ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε το 1990, περιθωριοποίησε το μάτι, ενώ παράλληλα κατέστησε αδύνατη την εφέυρεση της μηχανής του χρόνου. Η λέξη προύστησαν δεν ξέρω τι σημαίνει. Σας κράτησε το ενδιαφέρον, όμως, ε??

Μέχρι την επόμενη παρέμβασή μου... Έχετε γειά!!

18 Μάρτιος 2009 4:00 μμ

-> Αυτή η παρέμβαση γίνεται μετά από επιθυμία του φίλου μου Χάρη, που μου ζήτησε να σχολιάσω στην Αειφόρο ανάπτυξη.

Λοιπόν χάρη, άκου να δεις... Η αειφόρος ανάπτυξη βασίζεται στην θεωρία του Μαρξ για την αεροναυπηγηκή. Παίρνοντας λοιπόν ως παράδειγμα το πως πετάει η στρουθοκάμηλος ή η κότα, καταλαβαίνουμε ότι η αρχή της ισότητας παρουσιάζει μεγάλες και τραγικές ανωμαλίες.Ο αέρας, που εισέρχεται από την αναπνευστική οδό, διοχετεύεται στο σύμπαν όπου και διαθλάται και προσβάλλει άλλα συστήματα πλοήγησης (4-1-2-1-2).

Μέχρι την επόμενη παρέμβασή μου... Έχετε γειά!!

18 Μάρτιος 2009 4:22 μμ

-> Έφτασε λοιπόν η ώρα για μια ακόμα παρέμβαση!!

Το θέμα μας σήμερα είναι η Φεντερασιόν, μια εταιρία η οποία αποσκοπεί στο να επιδιορθώσει μια κατάσταση εντελέχειας. Χαρακτηριστικό επίτευγμά της είναι ο άνθρωπος με φτερά. Σύμβολο της ελευθερίας και της διορατικότητας διαμέσω του νου.

Όσον αφορά τα μιτοχόνδρια, η παραγωγή πρωτεϊνικής τοξίνης ελλοχεύει υπέρλαμπρους γεωφυσικούς πόρους. Παρ' όλα αυτά, ο Βενιζελισμός, σε συνδιασμό με τους κοκκίτες και τους βάκκιλους του προπανίου, δημιουργεί βαθυστόχαστα χάσματα στην ιστορική διαδρομή.
Συμπερασματικά, μια μαύρη τρύπα θα επιδιώξει να καταβροχθίσει τον ανιδιοτελή αστέρα.

Μέχρι την επόμενη παρέμβασή μου, σας χαιρετώ!!!

20 Μάρτιος 2009 11:48 πμ

-> Κοπέλια, ήντα γίνεται??
Ανοίξτε τ΄αυτάκια και ακούστε με προσεκτικά!!!

Το σημερινό θέμα, σας αρέσει δεν σας αρέσει, είναι η αμιψεισπορά.

Η αμιψεισπορά λοιπόν, καταλήγει στο έγγραφο Χάτι Χουμαγιούν, κλείνοντας ένα φαντασμαγορικό κεφάλαιο στην ιστορία των όντων. Όμως, η θεωρία της σχετικότητας (την οποία θα σας αναλύσω σε μετέπειτα παρέμβαση μου), συνάδει στην αποπεράτωση του οιδήματος, το οποίο προκαλείται από τις αμυχές του πέλματος του οιδίποδα και του Γέτι.

Όσον αφορά τον ανιδιοτελή αστέρα, τον οποίο ξέσκισε χθες η ΠΑΝΑΘΑ και τον οποίο είχα προαναφέρει σε προηγούμενη παρέμβασή μου, κυνδυνεύει να εκλείψει. Στην κατάσταση αυτή οδηγήθηκε από τα εκατομμύρια κβάζαρς που τον πολιορκούσαν και στην μαύρη τρύπα που τον κατάπιε εντελώς...to be continued...

Και μια μαντινάδα για το τέλος:
Έχασα την αγάπη μου κι έμεινα μοναχός μου, και τραγουδώ τον πόνο μου για να περνά ο καιρός μου!!!

Παιδιά, τα λέμενε!!!

23 Μάρτιος 2009 1:47 μμ

-> Γειά σας. Απογευματινή παρέμβαση γιατί έτσι μ΄ αρέσει!!!!

ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ = Super ουάου θέμα!

Αρχικά, ο Ντυρκέμ, τόνισε ότι το φερέφωνο της τηλεπικοινωνίας ασπάζεται και συνέχει την πολλαπλότητα. Στην περίπτωσή μας, όμως, το μονόφθαλμο Γέτι, εμφανίζεται κάθε αργά, στο λυκόφως της αποπεράτωσης της θεοσοφικής προπαγάνδας. Παράλληλα, ο αποσπερίτης αντιβαίνει στους νόμους του Νεύτωνα, περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενώ η Συνθήκη ειρήνης της Λοζάνης αποστασιοποιείται από τις πολιτικές εξελίξεις των ουτοπικών βραχέων κυμάτων. Τέλος, η έντονη σεξουαλικότητα του Πλατυπόδη, οφείλεται μάλλον στην έλλειψη ζυγοσταθμίσεως των εμπρόσθιων τροχών, ξαναλέω ΜΑΛΛΟΝ!!!

Αν δε σας δω θα σμίξουμε!!!

23 Μάρτιος 2009 6:26 μμ

-> Δεν έχω ώρα για χαιρετισμούς και μαλακίες!!

Το όραμα της θεοσοφικής προπαγάνδας απορρέει από την εκωφαντική σύντηξη του ποώδους κάκτου και ελλοχεύει βαρυσήμαντες συναίπειες για τη ανθρωπότητα. Συγκεκριμένα, το παραισθησιακό φάσμα, όταν ενωθεί με τα κρυπτονύτια δημιουργεί ραδιενεργές αράχνες, οι οποίες στην ουσία προδικάζουν το θεό.

Δείτε την ταινία zeitgeist (the movie) και θα καταλάβετε τι εννοώ. σ.σ. πλάκα κάνω, δεν θα καταλάβετε τίποτα απολύτως αλλά αξίζει να δείτε την ταινία και να κρίνετε μόνοι σας τα όσα διαδραματίζονται εκεί.

Μέχρι την επόμενη παρέμβασή μου, σας χαιρετώ!!
see ya!!!

26 Μάρτιος 2009 11:31 πμ

-> Παιδιά το αποψινό μας θέμα προς διερεύνηση και διατριβή είναι η Πελοπιδική Θεωρία.

Και, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, η πελοπιδική θεωρία μας επηρεάζει όλους, άμεσα η έμμεσα. Προφανώς, η συσχέτισή της με το θεώρημα του Θαλή είναι αβάσιμη, καθώς δημιουργεί αναπάντητα ερωτήματα, υπαρξιακά, σαν τη γριά από την Σονάτα του Σεληνόφωτος. Παιδιά, η σημερίνη μου παρέμβαση θα διακοπεί λόγω προσωπικής μου ασθένειας, θα συνεχίσω τον ειρμό μου σε μετέπειτα παρέμβασή μου......

31 Μάρτιος 2009 6:29 μμ

-> Τώρα θα σας αναλύσω και μάλιστα θα σας αποδείξω ότι το σκάκι υπερτερεί του παιχνιδιού των πεσσών, δηλαδή του ταβλιού, αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι.

Αρχικά, το σκάκι είναι ένα διανοητικό παιχνίδι. Παιχνίδι υπομονής και στρατηγικής. Χρειάζεται δηλαδή ένα Α' διανοητικό επίπεδο για να το κατανοήσεις και να παίξεις με επιτυχία. Αντίθετα, το τάβλι είναι ένα παιχνίδι για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που ασχολούνται με αυτό για να περάσει η ώρα. Επίσης, στο τάβλι, τα ζάρια σου υποδικνείουν ποιά θα είναι η επόμενη κίνηση, ενώ στο τάβλι ακολουθείς τις οδηγείες του μυαλού σου, χωρίς κανένα περιορισμό. Συνοπτικά, στο σκάκι πρέπει να κάτσεις και να σκεφτείς καλά την επόμενη κίνηση, θέτοντας το μυαλό σου, ή πολλές φορές το ένστικτό σου σε λειτουργία. Αυτό, όχι μόνο απελευθερώνει το μυαλό και το αναγκάζει να αναζητήσει όλες τις πιθανές κινήσεις, αλλά πολύ περισσότερο το κρατάει ενεργό και έτοιμο γαι κάθε πιθανή πρόκληση ενώ παράλληλα σου δίνει μια αίσθηση αυτοπεποίθησης και σε κάνει να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνατότητές σου. Από την άλλη μεριά, το τάβλι σε αποχαυνώνει και σου δημιουργεί μια κατάσταση άνοιας με αποτέλεσμα να μην έχεις καμία επαφή με το περιβάλλον πλέον, παρά μόνο με τα δύο κυβάκια που ονομάζονται ζάρια.

Ελπίζω να κατανοήσατε τα όσα προαναφέρθηκαν. Αν όχι, τότε καλό θα ήταν να αφήσετε τα ζάρια και να ξεκινήσετε να παίζετε σκάκι, μπας και σωθούμε γαμώ την τρέλα μου!!!!

Τα λέμενε αλάνια μου!!

3 Απρίλιος 2009 10:55 πμ

-> Λοιπόν θα αναρτήσω ένα σχόλιο, όχι επειδή το θέλω αλλά γιατί επιβάλλεται...

Αρχικά, θέλω να συγχαρώ τον αρχισυντάκτη αυτής εδώ της σελίδας για το ότι έδειξε την συναισθηματική του φύση με το άρθρο για την μαζική θανάτωση λύκων και να του πω ότι συμπάσχω και εγώ (αν και αυτό πάει αντίθετα στη αναίσθητη φύση μου). Επιπλέον, θέλω να απολογηθώ στον αρχισυντάκτη αυτής εδώ της σελίδας διότι τον ανάγκασα να περιμένει το σχόλιό μου από το πρωί. Αλλά έψαχνα να βρω θέμα, για να μην αναφέρω ότι βαριόμουνα να σηκωθώ απ' τον καναπέ :)!!!!!!!

Λοιπόν, Πελοπιδική θεωρία σ.σ. είχε δικοπεί η παρέμβασή μου λόγω μιας ασθένειας που με ταλεπώρησε εκείνη την ημέρα. Η πελοπίδια θεωρία δεν έχει καμιά σχέση με τον Πελοπίδα αλλά μας λέει ότι εάν ένα αντικείμενο βρέθει σε κατάσταση έκστασης και νιρβάνας, τότε, κάτω από ορισμένες συνθήκες μπορεί να αλλάξει συμπεριφορά και πολλές φορές και υπόσταση. Η φάση κατά την οποία ένα αντικείμενο ή ένα ον τέλος πάντων αλλάζει κατάσταση ονομάζετααι φάση αναπροσαρμογής. Βεβαίως, η μορφή και η συμπεριφορά που θα έχει ένα αντικείμενο μετά την φάση την αναπροσαρμογής είναι προκαθορισμένες (όχι απ' το θεό αλλά από την ίδια τη φύση του αντικειμένου). Κατά το 2ο στάδιο, δηλ. μετά την αναπροσαρμογή, το πράγμα αποκτά μια εντελώς καινούρια συμπεριφορά με άγνωστες συναίπειες.

10 Απρίλιος 2009 6:11 μμ

-> Εχτές, καθώς άραζα στο κρεβάτι μου κατά τις 07:10 (έχοντας ξυπνήσει από τις 06:30) και όντας απορροφημένος στις αβέβαιες σκέψεις του χαοτικού μυαλού μου, μια αμυδρά πεφωτισμένη σκέψη διαπέρασε σαν ηλεκτρική εκκένωση τον εκλεπτυσμένο νου μου και με έκανε να αναρωτηθώ
γιατί υπάρχω.
Η ύπαρξή μου οφείλεται κατά κύριο λόγο σε ένα γεγονός που έλαβε χώρα την Τετάρτη 10 Ιανουαρίου του έτους 1990 λίγο μετά τις 5:00 το απόγευμα, καθώς το λυκόφως είχε απαλά αγκαλιάσει τις κορυφές των βουνών στον ορίζοντα και ο ήλιος έιχε αρχίσει να υποχωρεί και να ανοίγει δρόμο για το φεγγάρι να αναδευτεί στον ξάστερο ουρανό της Ρόδου. Τα πάντα την ημέρα εκείνη προμύνειαν ένα συνταρακτικό γεγονός που θα ταλάνιζε τον κόσμο. Την γέννηση ενός ατόμου που θα έδινε μια τελείως διαφορετική νότα στην καθημερινότητα όλων μας. Τη γέννηση ενός Θεού. Η κόκκινη, γεμάτη μίσος αυγή έκανε την εμφάνισή της καθώς ο ήλιος ξεπρόβαλε δειλά-δειλά πίσω από τις παρυφές του Αττάβυρου (βουνό της Ρόδου). Ωστόσο, μια περίεργη ως και τρομακτική αίσθηση ηρεμίας και νηφαλιότητας πλανιόταν στην ατμόσφαιρα και την έκανε άκρως αποπνικτική. Όταν ο ήλιος μεσουράνησε, η περίεργη αυτή νηνεμία επικρατούσε ακόμα κι έκανε τους πάντες να αναρρωτηθούν τι διαφορετικό θα συνέβαινε εκείνη την ημέρα και θα ήταν τόσο σημαντικό. Καθώς πλησίαζε λοιπόν η στιγμή της γέννησής μου, ολάκερη η φύση αναγκάστηκε να αναθεωρήσει και να δηλώσει υποταγή στον ένα και μοναδικό θεό που σε λίγες στιγμές θα έκανε αισθητή την παρουσία του. Σε λίγες στιγμές, επρόκειτο να γεννηθεί ο Ένας, ο Άρχοντας της Γης και τον όντων, ΕΓΩ!!!
Καταλαβαίνετε λοιπόν πως η γέννησή μου μόνο τυχαία δεν ήταν και αποσκοπούσε στην σωτηρία του κόσμου. Ενός κόσμου που χωρίς την δική μου σύμπραξη δεν θα επιβίωνε εδώ και 4.2 δισεκατομμύρια χρόνια.
Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως όλοι ελπίζαμε καθώς εγώ έδειξα πλήρη αδιαφορία για τον κόσμο και τον άφησα στο έλεος της φύσης, να τον φθείρει ο χρόνος. Το μόνο που με ενδιέφερε και με εδιαφέρει ακόμα, είναι ο εαυτός μου! Οπότε όλοι οι άλλοι μπορείτε να πάτε να ............!!!! Εδώ που τα λέμε... γιατί δεν το δοκιμάζετε??

(Μην πάρετε στα σοβαρά τα τελευταία λόγια....... τα εννοούσα!!!!!)

[Πάντα η Κρήτη διαφορά έχει απ' τσ' άλλους τόπους, γιατί έχει Αντάρτικη ψυχή και κουζουλούς ανθρώπους].

θα τα ξαναπούμε, ελπίζω...

14 Απρίλιος 2009 2:00 μμ


αφιερωμένο στον Κωστή.....
τον εν Μυτιλήνην (κλεμένο αυτό!!!)

18 Απριλίου 2009

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ






ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ
ΕΠΙ ΤΗ ΛΑΜΠΡΟΦΟΡΩ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙ
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ


«Ιδού γάρ ημίν παραγέγονεν η ποθεινή καί σωτήριος εορτή, η αναστάσιμος ημέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, η της ειρήνης υπόθεσις, η της καταλλαγής αφορμή, η των πολέμων αναίρεσις, η του θανάτου κατάλυσις, η του διαβόλου ήττα».

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Μας αξίωσε καί πάλιν, ο φιλάνθρωπος Θεός, μέ αισθήματα πνευματικής ευφροσύνης, νά φθάσουμε στήν κορυφαία καί ευλογημένη αυτή νύχτα της αγίας πίστεώς μας καί νά εορτάσουμε τήν λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου καί Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.
Η εμπειρική μαρτυρία της Αναστάσεως πάνω στήν οποία θεμελιώνεται η πίστη μας, χαρίζει ελπίδα καί δύναμη στόν βασανισμένο καί πληγωμένο από τήν αμαρτία άνθρωπο. «Πού σου θάνατε τό κέντρον; Πού σου Άδη τό νίκος;», ρωτά ο Απόστολος Παύλος καί ο ιερός Χρυσόστομος απαντά: «Ανέστη Χριστός καί σύ καταβέβλησαι». «Ανέστη Χριστός καί νεκρός ουδείς επί μνήματος». Βιώνοντας μέ τρόπο όχι συναισθηματικό καί επιφανειακό αλλά βαθειά πνευματικό καί εκκλησιαστικό τό γεγονός της Αναστάσεως, ζούμε σέ όλο της τό μεγαλείο, τήν αγάπη του Θεού πού μας ελευθέρωσε από τήν φθορά καί τόν θάνατο καί μας «συνεζωοποίησε» διά του Χριστού σέ μία καινούργια ζωή. Ο θείος Απόστολος καί πνευματικός μας πατέρας καί διδάσκαλος, Παύλος μας βεβαιώνει ότι όπως αναστήθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, έτσι θά αναστηθούμε όλοι μας κατά τήν εσχάτη ημέρα.
Ο Χριστός μέ τήν Ανάστασή Του επιβεβαίωσε ότι, η εν πνεύματι Θεού διακηρυχθείσα από τούς προφήτες ανάσταση των νεκρών δέν αποτελούσε μία υποκειμενική μόνο προσδοκία του ανθρώπου, αντίστοιχη μέ τίς μυθολογικές διηγήσεις άλλων θρησκειών, αλλά μία απτή πραγματικότητα της οποίας πρωτεργάτης υπήρξε ο ίδιος, ο «γενόμενος πρωτότοκος εκ των νεκρών» Κύριος. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς, είναι ο γνήσιος δούλος του Θεού, ο νέος γενάρχης των ανθρώπων, ο οποίος σηκώνει θεληματικώς τό βαρύ φορτίο των ανθρωπίνων αμαρτιών «γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού», προκειμένου νά εκπληρώσει τήν αιώνια καί μοναδική αποστολή Του, πού είναι η σωτηρία του ανθρώπου. Ο Χριστός εσταυρώθη γιά τίς αμαρτίες μας καί αναστήθηκε γιά τήν δικαίωσή μας. Ο Κύριός μας αναστήθηκε εκ νεκρών, επιτρέποντας στόν ολόλαμπρο ήλιο της Αναστάσεώς Του νά αναζωογονήσει ολόκληρη τήν κτίση. Γέμισε τόν κόσμο μέ τό φως της δόξης Του καί τήν χαρά του ουρανού, επανέφερε στήν ανθρωπότητα τήν ελπίδα, προσφέροντας τόν Εαυτόν Του, «τόν άρτον τόν εκ του ουρανού καταβάντα», ως φάρμακον αθανασίας καί ζωής.
Ο Αναστάς Κύριος, η ακένωτη πηγή της ζωηφόρου αυτής φωτοπλημμύρας, σκορπίζει φιλοστόργως τό φως της Θεότητός Του σέ ολόκληρο τόν κόσμο καί κατερχόμενος θεοπρεπώς διά του θανάτου Του στόν σκοτεινό Άδη, λαφυραγωγεί τόν θάνατο, καταργεί τήν δύναμη του διαβόλου, καταλύει τήν υπαρξιακή οδύνη, γίνεται ο πρωτότοκος των νεκρών, συνανιστά τόν άνθρωπο καί εγκαινιάζει τήν απαρχή μιάς καινούργιας ζωής. Μετά τήν Ανάσταση του Κυρίου όλα είναι πλέον νέα.
Η εφετεινή Ανάσταση, αδελφοί μου, εορτάζεται μέσα σέ ένα κλίμα έντονης αγωνίας, ανασφάλειας, αβεβαιότητος, δυσαρέστων καταστάσεων πού πλήττουν τίς αντοχές της κοινωνίας μας. Αυτή η θλιβερή πραγματικότητα είναι όμως η αναπόδραστη συνέπεια της πνευματικής καί ηθικής παρακμής της κοινωνίας μας, πού επιλέγει νά ζεί, μέσα σέ μία παραζάλη εγωϊσμού καί αλαζονείας, μία ζωή χωρίς τό Χριστό. Τά πιεστικά σημερινά προβλήματα, πού είναι πνοές θανάτου, φανερώνουν μέ τόν τραγικότερο τρόπο τήν προσωπική μας παταγώδη αποτυχία νά δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο, βασισμένο στίς αξίες της αγάπης, της πίστεως, της δικαιοσύνης, της αρετής, της συνέπειας, της ειρήνης, της ανεκτικότητος, της συγχωρητικότητος καί της αλληλεγγύης, πού νοηματοδοτούνται αυθεντικώς από τόν Σταυρό, τήν λυτρωτική θυσία καί τήν Ανάσταση του Κυρίου μας. Η πνευματική ανεστιότητα, η οικονομική κρίση, η ανεργία, η παραβατικότητα, η αυξανόμενη βία, ο αχαλίνωτος ευδαιμονισμός, η χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, η απαξίωση αξιών καί θεσμών καί άλλα φαινόμενα παρακμιακής συμπεριφοράς, συνεχώς διογκώνονται καί απειλούν τό ανθρώπινο οικοδόμημα. Οι νουνεχείς άνθρωποι δίκαια διερωτώνται. Πού πάμε; Υπάρχει ελπίδα;
Η απάντηση πού δίνει μέ τήν Ανάστασή Του ο Κύριος είναι καταφατική. Ναί, υπάρχει ελπίδα! Μέ τή χάρη του Αναστάντος Κυρίου μας, όλα μπορούν νά διορθωθούν αρκεί καί εμείς νά τό θελήσουμε. Τό μόνο πού απαιτείται γιά νά βγούμε από τόν στροβιλώδη καί καταιγιστικό φαύλο κύκλο της αλογίας καί του κάθε λογής θανάτου, είναι νά λάβουμε γενναίες αποφάσεις ζωής, αποφάσεις μετανοίας, καί νά νοηματοδοτήσουμε τήν ζωή μας μέ τίς ακατάλυτες αρχές της χριστιανικής πίστεως, πού διαμορφώνουν πραγματικά αυθεντικούς ανθρώπους. Βιώνοντας μέ πίστη τό αναστάσιμο λυτρωτικό γεγονός, οι όποιες συνθήκες του επί γης βίου μας αποκτούν μία εντελώς διαφορετική προοπτική διότι «θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, άδου τήν καθαίρεσιν, άλλης βιοτής, της αιωνίου απαρχήν». Η σκληρή πραγματικότητα της ζωής μας μέσα στόν σύγχρονο κόσμο, οι πολλές καί πιεστικές μέριμνες της ζωής, οι πειρασμοί καί οι θλίψεις, δέν θά πρέπει νά μας απομακρύνουν άπό τόν δρόμο της συναντήσεώς μας μέ τόν Χριστό. Στά προβλήματα της ζωής ο άνθρωπος αντιπαραβάλλει τήν πίστη στόν Αναστάντα Κύριο, γεγονός πού γεννά τήν ελπίδα, χαλυβδώνει τήν υπομονή καί τήν καρτερία, εμπνέει τό αγωνιστικό φρόνημα, ισχυροποιεί τίς αντοχές μας, διανοίγει προοπτικές ζωής αιωνίου. Η νίκη ανήκει στόν Χριστό καί σέ όσους ακολουθον τόν Χριστό. Η Εκκλησία μας δέν θά σταματήσει ποτέ νά μάς καλεί ελευθέρως νά λάβουμε γιά τήν ζωή μας, φως εκ του Ανεσπέρου Φωτός, πού εκπηγάζει από τό ζωηφόρο μνήμα του Αναστάντος Χριστού.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Η Ανάσταση του Κυρίου συνιστά πρωτίστως μία νέα αρχή. Είναι αυτό πού χρειάζεται σήμερα ο κόσμος. Νέα αρχή, αφύπνιση, ανάσταση, κίνηση πρός τά άνω. Αυτή η κορυφαία εορτή λοιπόν της καινής κτίσεως,
πού γιορτάζεται μέσα στήν Εκκλησία μας, δέν μπορεί παρά νά αποτελεί καί τήν αφετηρία μιάς καινούργιας πορείας γιά τόν καθένα μας. Η θεία καί γλυκυτάτη φωνή του Αναστάντος Κυρίου πού χαρίζει τήν ειρήνη, τήν συγγνώμη, καί γαληνεύει τήν σύγχυση, τόν φόβο καί τήν ταραχή, αποτελεί τελικά τόν μόνο ασφαλή οδηγό καί οδοδείκτη της ζωής, τό έσχατο καί τό αληθινό νόημα του κόσμου καί της υπάρξεώς μας. Ο Κύριος μάς καλεί νά συμπορευθούμε μαζί Του γιά νά υπερβούμε τά όρια της φθαρτής ζωής μας καί νά περάσουμε μαζί Του στήν αιώνια δόξα καί στήν χαρά της βασιλείας Του.
Εύχομαι, μέσα από τήν ψυχή μου, τό εφετεινό Πάσχα νά είναι ΄
όντως Πάσχα ζωής, δηλαδή πραγματικό πέρασμα από τόν κάθε λογής θάνατο στήν πραγματική ζωή. Είθε τούτο τό Πάσχα νά γίνει η απαρχή μιας νέας αναστάσιμης πορείας γιά όλους μας.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ




Διάπυρος πρός τόν Αναστάντα Κύριον ευχέτης σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ


πηγή:

16 Απριλίου 2009

Ινας ερθεν Φωτισμενος



ποίος επορεί τον κόσμον
όλε να αλάζ' ατό
και αούτ' την κοινωνίαν
ατός να ισάζ' ατό.

Ίνας έρθεν Φωτισμένος
όλεν τον κόσμον
για να σων'
και εβρέθεν ο Καημένον,
Ατός απάν σον Σταυρόν.

Ίνας έρθεν για τον κόσμον
για να σων ό
λεν την γην
και εβρέθεν Σταυρωμένος
Ατός απάν σο ρασίν.

Ίνας έρθεν Φωτισμένος....

οι ανθρώπ' να μην πονούνε
και να ζουν καλά
γάλα και ψωμί να έχνε
όλα τα μωρά
άλλο να μην πολεμούνε
και ματούντανε
και αθώα παλικάρεα άλλο μη σκοτούντανε.

Ίνας έρθεν Φωτισμένο
ς.....


14 Απριλίου 2009

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ


Ο Σταύρος Σαββίδης γεννήθηκε στη Ράχη Βέροιας, από μουσική οικογένεια. Οι γονείς του, παιδιά προσφύγων από τα χωριά της Σάντας του Πόντου, του μεταφέρουν από μικρή ηλικία τον καημό και το μεράκι μέσα από τα τραγούδια της καταγωγής του. Μεγαλώνει με παραδοσιακά ποντιακά τραγούδια και τα σιγοψιθυρίζει από παιδί. Από 16 χρονών αρχίζει να τραγουδάει φιλικά σε παρέες και αργότερα, επαγγελματικά πλέον, σε διάφορα μαγαζιά της επαρχίας, τις περισσότερες φορές, μαζί με τον πατέρα του, το γνωστό λυράρη Μάντη. Το 1981 έως και το 1983 υπηρετεί στον στρατό όπου από όσα μέρη περνάει συνεχίζει το ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ειδικά στην ΚΥΠΡΟ, για ένα χρόνο στη ΛΕΣΧΗ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ. Μετά την απόλυσή του από το στρατό τον Αύγουστο του 1983 δίνει εξετάσεις στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ και αφού πετυχαίνει, διορίζεται και υπηρετεί σε αυτήν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, χωρίς όμως να σταματήσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του και στο Ποντιακό τραγούδι, το οποίο μαζί με την ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ λατρεύει υπερβολικά! Υπηρετεί λοιπόν μέχρι και το 2007 όπου και τελειώνει ευμενώς τη θητεία του στην ΕΛ.ΑΣ. Είναι παντρεμένος, έχει δυο αγόρια, τον ΜΑΝΤΗ και τον ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ, η μόνιμη κατοικία του βρίσκεται στην ΒΕΡΟΙΑ – ΗΜΑΘΙΑΣ. Όσον αφορά την ασχολία του από τον Ιούνιο του 2007 και μετά δεν είναι άλλη από την ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗ. Το ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ και το κέντρο διασκέδασης ΑΚΡΙΤΑΣ ΠΑΛΛΑΣ, του οποίου είναι ιδιοκτήτης όπου βρίσκεται στην ΠΑΤΡΙΔΑ ΒΕΡΟΙΑΣ.


Η αγάπη του για την ποντιακή παράδοση και για το ποντιακό τραγούδι υπήρξε αμείωτη, η προσφορά και η υπηρεσία του στο χώρο συνεχίστηκαν με την ίδια λατρεία!



Δισκογραφικά η πορεία του ανοίγει από το 1992 με μια συμμετοχική δουλειά που κάνει με τον πατέρα του Μάντη και το Στάθη Νικολαίδη <<ΤΑ ΣΑΝΤΕΤΚΑ>>.









Το 1994 κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος του, που αυτήν τη φορά είναι προσωπικός, και φέρει το γενικό τίτλο <<ΑΣΤΡΟΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΦΩΤΑΕΙΣ>>, με δώδεκα καινούρια και παραδοσιακά τραγούδια, σε μουσική του Μπάμπη Κεμανεντζίδη και με λυράρη τον Στέλιο Χαλκίδη.







Το 1996 κυκλοφόρησε ο τρίτος δίσκος του με τίτλο <<ΣΑΝΤΕΤΚΑ Νο2>> με παραδοσιακά τραγούδια από την περιοχή της Σάντας του Πόντου. Το συνοδεύει στη λύρα και στο τραγούδι ο πατέρας του Μάντης Σαββίδης.










Το 1997 κυκλοφόρησε ο τέταρτος δίσκος, με το λυράρη Θόδωρο Βεροιώτη. Είναι μια ζωντανή ηχογράφηση είκοσι τραγουδιών, με όλο το συγκρότημα του Σταύρου Σαββίδη, που περιλαμβάνει παλιές, γνωστές επιτυχίες, καταξιωμένων πόντιων καλλιτεχνών, παραδοσιακά αλλά και προσωπικά τραγούδια.








Τα Χριστούγεννα του 1998 κυκλοφόρησε ο πέμπτος δισκος του Σταύρου Σαββίδη με τίτλο <<ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟΝ ΑΚΡΙΤΑ>>. Είναι μια καινούρια ζωντανή ηχογράφηση μέσα από το κέντρο του <<ΑΚΡΙΤΑΣ ΠΑΛΛΑΣ>>, Πατρίδα Βέροιας. Στη δουλειά αυτή περιλαμβάνονται είκοσι οχτώ τραγούδια όπου λύρα παίζουν ο πατέρας του Μάντης και ο ταλαντούχος Χρήστος Σιαπανίδης, μαζί με το συγκρότημα του κέντρου.






Τα Χρτου 1999 ένα χρόνο μετά, κυκλοφόρησε μια νέα συμμετοχική δουλειά της εταιρείας Vasipap με τίτλο <<30>>. Ο δίσκος αυτός έγινε προς τιμήν και των δυο και περιλαμβάνει πολλούς πόντιους τραγουδιστές, ανάμεσα στους οποίους είναι και ο Σταύρος Σαββίδης που ερμηνεύει τέσσερα παραδοσιακά τραγούδια της περιοχής της Σάντας του Πόντου. Ο λυράρης του δίσκου είναι ο Παναγιώτης Ασλανίδης.






Το 2000 ακολουθεί μια καινούρια δισκογραφική δουλειά, μια ζωντανή ηχογράφηση μέσα από το μαγαζί του με τίτλο <<ΑΚΡΙΤΑΣ ΠΑΛΛΑΣ 2000>>, με τη συμμετοχή του καταξιωμένου λυράρη Θόδωρου Βεροιώτη και του Γιάννη Σανίδη, ο οποίος κάνει τα πρώτα του βήματα στη δισκογραφία.








Το 2001 κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά του με τίτλο <<ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΡΙΤΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ>>, στην οποία περιλαμβάνει τριάντα δυο τραγούδια με λυράρη τον Γιάννη Σανίδη και το συγκρότημα του <<ΑΚΡΙΤΑ>>.









Τον Ιανουάριο του 2002 μια νέα δισκογραφική δουλειά με τίτλο <<Η ΕΓΑΠ΄ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΙ ΕΣ΄>>, σε στίχο του Βασίλη Μωησιάδη και μουσική του μεγάλου μαέστρου Μπάμπη Κεμανεντζίδη. Στην λύρα τον συνοδεύουν ο Χρήστος Σιαπανίδη, ο Μπάμπης Κεμανεντζίδη και ο νέος χαρισματικός λυράρης Ανδρέας Μαυρόπουλος από τη Βέροια.









Το 2003 και το 2004 ο Σταύρος κάνει δυο φιλικές συμμετοχές σε δυο πολύ καλές δισκογραφίες. Η πρώτη είναι στο cd του Βαγγέλη Ιντζεβίδη «ΤΟ ΑΣΑΛΓΟΝ», με λυράρη τον Φάνη Κουρουκλίδη, τραγουδώντας τρία τραγούδια του Νάκου Ευσταθιάδη. Η δεύτερη είναι σε μια νέα παραγωγή της εταιρείας Vasipap με τίτλο « ΧΑΡΑΝΤΑΣ ΣΤΕΦΑΝΩΜΑΤΑ», με το μεγάλο μαέστρο Κώστα Σιώπη και στιχουργό το Νάκο Ευσταθιάδη.



Τον Ιούνιο του 2005 ακολουθεί μια ζωντανή ηχογράφηση με τίτλο: «ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ LIVE». Ήταν μια πρωτότυπη για την εποχή της δουλειά, που σε αντίθεση με τις προηγούμενες ζωντανές ηχογραφήσεις ,που αποτελουνταν από παλιές επιτυχίες, αυτή περιλαμβάνει είκοσι νέα τραγούδια σε στίχους του Βασίλη Μωησιάδη μουσική του Κώστα Σιώπη και ενορχήστρωση του Κώστα Σιώπη.








Το Φεβρουάριο του 2007 κυκλοφορεί μια νέα δουλειά με τίτλο <<2007>>










Το 2008 κυκλοφορεί το νέο CD με τίτλο «ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΚΑΙ…ΜΕΛΛΕΣΙΔ’… ΜΕΛΛΕΣΙΔΟΠΟΝ». Περιλαμβάνει δεκατέσσερις καινούργιες επιτυχίες με στίχο του Νάκου Ευσταθιάδη και μουσική των Ανδρέα Μαυρόπουλο, Φάνη Κουρουκλίδη, του νεαρού Μάντη Σαββίδη και του μεγάλου λαϊκού συνθέτη Σήφη Σαρασίδη. Στην λύρα τον συνοδεύουν οι: Ανδρέα Μαυρόπουλος, Φάνης Κουρουκλίδης και ο Μπάμπης Κεμανεντζίδη. Στο κλαρίνο οι: Κώστας Σιώπης & Μπάμπης Κεμανεντζίδης.






Από το 1995 ο Σταύρος Σαββίδης δημιούργησε ένα μεγάλο ποντιακό συναυλιακο σχήμα, που φέρει το όνομα «τη Ρωμανίας Μελωδοί» και συμμετέχει σε πολλές
ποντιακές εκδηλώσεις.




17 Μαρτίου 2009

Λάζαρος Παπαδόπουλος


17 Μαρτίου 1967 - 26 Ιανουαρίου 2007


"θα ζείς απέσ' ς σην ψυν' εμουν' όσα θα ζούμε χρόνεα"


"και λαφρύν να έν' το χώμα ντ' εσκεπάεσ ς"

8 Μαρτίου 2009

ένα άρθρο για το Ακρίτας Παλλάς......


akritas palace

ΤΟ ΑΚΡΙΤΑΣ ΠΑΛΛΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ. Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΠΟΝΤΙΟΥΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΤΟΝΟ. ΓΕΝΙΚΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΙΚΟΠΟΝΤΙΑΚΟ. ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΙΚΟ, ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΞΕΝΟ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΣΑΒΒΙΔΗΣ, ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ.
ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΑΨΟΓΟ ΕΠΙΜΕΛΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΠΟΙΗΤΙΚΟΙ.
ΘΑ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΝΑ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΗΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΑΣ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ.
ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ!!!!!!
Σοφία Παπαδοπούλου,
μαθήτρια γυμνασίου

13 Φεβρουαρίου 2009

14 Φεβρουαρίου 2009


η lx place σε συνεργασία με την stixoi lx σας εύχεται ότι επιθυμείτε για την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου και σας αφιερώνει μερικά ποντιακά τραγούδια γεμάτα με σεβντάς λόγια......

Έλα σα κρύα τα νερά
http://stixoilx.blogspot.com/2009/02/blog-post_13.html

Χερομυλα ειν' τ' οματεα σ'
http://stixoilx.blogspot.com/2009/02/blog-post.html

Σεβντας Λόγια
http://stixoilx.blogspot.com/2008/12/blog-post_8032.html

η εγαπ' πατριδαν κι εχ'
http://stixoilx.blogspot.com/2008/09/blog-post_2722.html

Τρανταφυλλον εκατοφυλλον
http://stixoilx.blogspot.com/2008/09/blog-post_07.html

Μιαν κι αλλο μιαν
http://stixoilx.blogspot.com/2008/09/blog-post_702.html

για τεσεν κρουει η καρδιαμ'
http://stixoilx.blogspot.com/2008/09/blog-post_4173.html

κούκλαμ'
http://stixoilx.blogspot.com/2008/09/blog-post_04.html

Όθεν είμαι κι όθεν πάω
http://stixoilx.blogspot.com/2008/08/blog-post.html


μικρόν μελεσσιδόπον
http://stixoilx.blogspot.com/2008/04/blog-post.html



και ας μάθουμε τώρα μερικά πράγματα παραπάνω για την γιορτή αυτή.......


Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΩΝ


Οι ερωτευμένοι σ όλο τον κόσμο γιορτάζουν τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Και οι Έλληνες δεν αποτελούν εξαίρεση.


Ο Άγιος Βαλεντίνος έζησε τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού και σύμφωνα με την παράδοση προστάτευε τα νεαρά ζευγάρια ερωτευμένων. Εκτελέστηκε για τις δοξασίες του στις 14 Φεβρουαρίου του 161 μ.Χ.

Όμως, τη Ημέρα των Ερωτευμένων τη γιόρταζαν οι Ρωμαίοι, πολύ πριν από την εποχή του Αγίου Βαλεντίνου. Σύμφωνα με το ρωμαϊκό έθιμο κάθε κορίτσι έγραφε σ ένα κομμάτι χαρτί το όνομά της και έριχνε το χαρτί σ ένα μεγάλο δοχείο. Τ αγόρια έχωναν το χέρι τους στο δοχείο και τραβούσαν ένα όνομα. Το κορίτσι στο οποίο ανήκε το όνομα αυτό γινόταν φιλενάδα τους για ένα χρόνο.

Σε πολλές χώρες του κόσμου η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου θεωρείται ιδανική για προτάσεις γάμου, αλλά και για τελετές γάμου. Αν όμως τα ζευγάρια δεν είναι έτοιμα για να χορέψουν το χορό του Ησαΐα αρκούνται στο να ανταλλάξουν κάρτες με μηνύματα αγάπης, ή στο να φάνε μαζί σ ένα καλό εστιατόριο.

Επίσης ανταλλάσσονται δώρα, λουλούδια και γλυκά ή και τα τρία. Ακόμα συνηθίζεται οι ερωτευμένοι να δημοσιεύουν τα μηνύματα αγάπης τους στην εφημερίδα στο διαδίκτυο ή ακόμη και στο ραδιόφωνο . Τα μηνύματα αυτά συνήθως είναι απλά όπως «Στέλλα σ αγαπάω πολύ Τάκης». Πολλές φορές όμως είναι υπό τη μορφή σύντομων ερωτικών ποιημάτων.


28 Ιανουαρίου 2009

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος 1939 - 2008


Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος (17 Ιανουαρίου 1939 - 28 Ιανουαρίου 2008) γεννήθηκε στην Αθήνα και το κοσμικό του όνομα ήταν Χρήστος Παρασκευαΐδης, του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής. Διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος για σχεδόν δέκα χρόνια, από το 1998 ως το θάνατό του το 2008.


Η ζωή του


Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στην Ξάνθη, όπου ζούσε η από την Αδριανούπολη καταγόμενη οικογένειά του. Μετά την κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1941, η οικογένειά του μετακόμισε για λόγους ασφαλείας στην Αθήνα, όπου ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος έζησε μέχρι την ηλικία των 35 ετών. Μαθήτευσε στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων και στο Εθνικό Ωδείο. Το 1962 έλαβε το πτυχίο της Νομικής και το 1967 το πτυχίο της Θεολογικής. Ήταν διδάκτωρ της Θεολογίας, πτυχιούχος της γαλλικής και αγγλικής γλώσσας, γνώστης δε της ιταλικής και γερμανικής γλώσσας.
Διάκονος χειροτονήθηκε το 1961 και πρεσβύτερος το 1965. Διετέλεσε επί 9 χρόνια ιεροκήρυκας και πνευματικός προϊστάμενος του Ι.Ν. της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγίτσας) στο Παλαιό Φάληρο. Χρημάτισε επίσης γραμματέας και αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου επί αρχιεπισκοπίας Ιερωνύμου και Σεραφείμ. Το 1974 εξελέγη Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού. Έλαβε μέρος σε πολλές εκκλησιαστικές αποστολές στο εξωτερικό. Συνέγραψε πλήθος Θεολογικών και ηθικοπλαστικών κειμένων. Αρθρογράφησε στον εκκλησιαστικό τύπο και σε εφημερίδες. Το 1998 εξελέγη από την ιεραρχία Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Ήταν επίσης Πρόεδρος του Δ.Σ της Σιβιτανιδείου Σχολής.


Το έργο του


Κατά τον χρόνο αρχιερατείας του Χριστόδουλου στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών ιδρύθηκαν τα παρακάτω:
το Ίδρυμα Διακονίας, μία υπηρεσία για τα ναρκωτικά με κέντρο πρόληψης και διάφορες εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες
το Γραφείο Νεότητας με κατασκηνώσεις, αθλητικές δραστηριότητες, ραδιόφωνο, φοιτητικές συνάξεις, σχολές βυζαντινής μουσικής, συνάξεις και άλλα.
Από το 2000 λειτουργεί η Αλληλεγγύη, μία μη κυβερνητική οργάνωση της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μερικές από τις χώρες που δέχθηκαν την ποικιλόμορφη προσφορά (τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα, τεχνολογικό υλικό, βιβλία και άλλα): Αιθιοπία, Αλβανία, Αρμενία, Αφγανιστάν, Βουλγαρία, Γεωργία, Ερυθραία, Ζιμπάμπουε, Ιορδανία, Ινδία, Ιράκ, Καζακστάν, Λίβανος, Μαυροβούνιο, Μπεσλάν (Β. Οσετία), Ν.Α. Ασία, Νότια Αφρική, Ουζμπεκιστάν, Ουκρανία, Πακιστάν, Παλαιστίνη, Πολωνία, Ρουμανία, Σερβία, Συρία, Τουρκία, Τσεχία.
Επίσης καθιερώθηκε η επιδότηση τρίτου παιδιού στα πλαίσια «προγράμματος στήριξης χριστιανικών οικογενειών της Θράκης» με τη μορφή μηνιαίου επιδόματος 35.000-40.000 δραχμών ανά παιδί ανά μήνα, με θετικά αποτελέσματα προς την κατεύθυνση της αύξησης των γεννήσεων με τον αριθμό «των γεννηθέντων ως τρίτων τέκνων...δι' έκαστον των ετών εφαρμογής αυτού, υπερδιπλάσιο των προ της εφαρμογής του Προγράμματος ετών». Το πρόγραμμα αυτό συνάντησε έντονες αντιδράσεις και χαρακτηρίστηκε από τον «Ιό» της Κυριακής ως ρατσιστικό διότι παρέβλεπε τις πολυπληθείς μουσουλμανικές οικογένειες καταβάλλοντας το επίδομα μόνο στις χριστιανικές. Η Ιερά Σύνοδος με επιστολη της απάντησε στην επιχειρηματολογία λέγοντας πως καταβάλλει το επίδομα μόνο στις χριστιανικές οικογένειες επειδή σε αυτές μόνο έχει πρόσβαση επειδή είναι μέλη της, ενώ έθιξε και ζήτημα διαρκούς απραξίας των κατηγόρων του προγράμματος. Σύμφωνα με τα στοιχεία των ληξιαρχείων, το μέτρο της Ιεράς Συνόδου βοήθησε να αυξηθεί η γεννητικότητα των χριστιανικών οικογενειών καθώς οι οικογένειες που απέκτησαν τρίτο παιδί έφτασαν μέσα σε τέσσερα χρόνια τις 800 από περίπου 100.


Δημόσια παρουσία

Κατά την περίοδο της δικτατορίας

Ο Αρχιεπίσκοπος είχε δηλώσει ότι:
«Ομολογώ ότι δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια, πως υπήρχε ΕΑΤ-ΕΣΑ. Όλα αυτά ήρθαν στο φως μετά. Δεν πειράζει, μπορεί να τα ήξερε ο τότε αρχιεπίσκοπος, αν τα ήξερε και σιώπησε έκανε άσχημα. Στον κύκλο μου δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα, δεν άκουγα ξένους σταθμούς, εκ των υστέρων τα έμαθα. Θα πει κανείς ότι ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Μπορεί γιατί εγώ τότε σπούδαζα».
Ο Μητροπολίτης Ζακύνθου, ο οποίος φερόταν ως αντιπολιτευόμενος επίσκοπος, είχε δηλώσει πως πιστεύει ότι ο Αρχιεπίσκοπος ψεύδεται, γιατί ένα διάστημα της περιόδου της Επταετίας -συγκεκριμένα, από το 1968 έως το 1974- ήταν γραμματέας της Ιεράς Συνόδου. Από τη θέση αυτή ήταν υποχρεωμένος να διαβάζει τις επίσημες επιστολές του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών προς την Ιερά Σύνοδο, στις οποίες διαμαρτυρόταν για τα βασανιστήρια που λάμβαναν χώρα στην Ελλάδα την περίοδο εκείνη και ο τότε Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ουδέν απολύτως είχε πράξει.

Ως Μητροπολίτης Δημητριάδος

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος στην Παναγία Σουμελά, Καστανιά Ημαθίας.
Κατά τα 24 χρόνια που διετέλεσε Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού, επετέλεσε μεγάλο έργο στην περιοχή και αγαπήθηκε από το τοπικό ποίμνιο. Ίδρυσε ραδιοφωνικό σταθμό (τον πρώτο για Μητρόπολη εκτός Αθηνών), ιδιωτικό σχολείο της Μητρόπολης, ενώ ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη νεολαία. Παράλληλα αρθρογραφούσε από τη θέση αυτή σε πολλά έντυπα, εκφράζοντας απόψεις με τρόπο δυναμικό, που συχνά προξενούσε αντιδράσεις.
Εξαιτίας ενός τέτοιου άρθρου του, που δημοσιεύτηκε στον τοπικό τύπο, το δημοτικό συμβούλιο του Βόλου, με ψήφισμά του στις 28 Ιουνίου 1984 τον κήρυξε «ανεπιθύμητο» για την πόλη, καθώς θεωρήθηκε ότι με το άρθρο του αυτό είχε «ξεφύγει από τα πλαίσια των θρησκευτικών καθηκόντων του και έβαλλε και κατ' αυτών ακόμη των Δημοκρατικών Θεσμών».

Ως Αρχιεπίσκοπος

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, σταθερά από το 1998 που ενθρονίστηκε, εμφανίστηκε να κατέχει υψηλά ποσοστά δημοτικότητας. Αυτό αποδίδεται στο ότι ο Αρχιεπίσκοπος από τις πρώτες ημέρες της θητείας του επέδειξε έναν έντονο δημόσιο λόγο και έτυχε αρκετής προβολής από τα Μ.Μ.Ε., αντίθετα με τους προκατόχους του.
Έντονη και ιδιαίτερα εμφανής ήταν επίσης η προσπάθειά του να προσεγγίσει τους νέους, χρησιμοποιώντας δημώδεις εκφράσεις της κοινής καθομιλουμένης της νεολαίας, π.χ. «σας πάω», φράση η οποία ειπώθηκε κατά την πρώτη περίοδο της θητείας του, αποτεινόμενος σε ομιλία του προς νέους που παρευρίσκονταν στη Λειτουργία. Η χρήση της φράσης αυτής εκλήφθη ως δήλωση συμπαράστασης και κατανόησης του Αρχιεπίσκοπου προς τη νεολαία και τα προβλήματά της. Κατέληξε, όμως, από ορισμένους, αντικείμενο αρνητικών χαρακτηρισμών: Σε τηλεοπτικές του εμφανίσεις, ο Αρχιεπίσκοπος είχε επανειλημμένα αποφύγει να αναφερθεί στις σύγχρονες απόψεις επί της σεξουαλικότητας των νέων, εμμένοντας στον συγχωρητικό χαρακτήρα της Εκκλησίας, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις σχετικά με τις θέσεις της Εκκλησίας πάνω στην ομοφυλοφιλία, ή προβάλλοντας την άποψη πως πλησιάζοντας ο νέος την Εκκλησία σταδιακά θα αλλάξει εμφάνιση και συμπεριφορά. Το σχετικό σχόλιο ελήφθη ως έμμεση αμφισβήτηση για την εξωτερική όψη εκείνων που δεν υιοθετούν τα παραδοσιακά πρότυπα που ενστερνίζεται η Εκκλησία της Ελλάδος και ως υπαναχώρηση και ανάκληση της αρχικής εκδήλωσης συμπαράστασης. Παρ' όλα αυτά, με δήλωσή του στην τηλεόραση ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε χαρακτηρίσει την ομοφυλοφιλία «κουσούρι».

Ταυτότητες

Το πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου συνδέθηκε άμεσα με μία μεγάλη σύγκρουση μεταξύ εκκλησίας και πολιτείας, που ξέσπασε το 2001, όταν η ελληνική κυβέρνηση υπό την πρωθυπουργία του Κωνσταντίνου Σημίτη επιχείρησε, κατόπιν υποδείξεως της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων να αφαιρέσει την αναγραφή του θρησκεύματος από την αστυνομικη ταυτότητα των Ελλήνων πολιτών. Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος αντιτάχθηκε σθεναρά στην απόφαση, ισχυριζόμενος ότι προστάχθηκαν «από νεο-διανοούμενους που θέλουν να μας επιτεθούν σα σκυλιά και να μας κόψουν τις σάρκες». Οργάνωσε δύο συλλαλητήρια στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, μαζί με πολλούς επισκόπους της Εκκλησίας της Ελλάδας. Ακόμη, έγινε προσπάθεια συλλογής υπογραφών για τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες, η οποία κατέληξε στη συλλογή, κατά τα στοιχεία της Εκκλησίας, 3 εκατομμυρίων υπογραφών. Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μετέπειτα πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής υπέγραψε το αίτημα της Εκκλησίας. Ωστόσο, η αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες, ακόμα και σε εθελοντική βάση, όπως ζήτησε τελικά ο Αρχιεπίσκοπος, κρίθηκε αντισυνταγματική από τα ελληνικά δικαστήρια και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος απέρριψε το αίτημα του Αρχιεπισκόπου, καθώς δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα τέτοια διαδικασία για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Έκτοτε, οι αστυνομικές ταυτότητες δεν αναγράφουν το θρήσκευμα του κατόχου τους. Το όλο ζήτημα, όμως, έλαβε διχαστικό χαρακτήρα, καθώς η Εκκλησία παρουσιάστηκε ανυποχώρητη στο αίτημά της, προκάλεσε την ανταλλαγή βαρέων φράσεων και χαρακτηρισμών, τη στιγμή που ήταν προβλέψιμο ότι η ελληνική έννομη τάξη καθώς και η πάγια νομολογία του ΕΔΑΔ δεν επέτρεπαν το αίτημα της εκκλησίας . Ακολούθως και η επόμενη κυβέρνηση Καραμανλή δεν κατήργησε το μέτρο της μη αναγραφής, δεσμευόμενη από τις αποφάσεις της ελληνικής διοικητικής δικαιοσύνης .


Αντιπαράθεση με την Πολιτεία, τα Μ.Μ.Ε. και άλλους ιεράρχες


Ο δημόσιος λόγος του Αρχιεπισκόπου για ζητήματα που πολλές φορές άπτονται της πολιτικής, με την ευρεία έννοια, έφερνε συχνά αντιδράσεις. Οι φιλικές απόψεις που διατυπώνονταν σχετίζονταν με το δικαίωμα κάθε πολίτη της χώρας να μιλά για όποιο θέμα επιλέγει, ενώ ο αντίλογος ζητούσε ουσιαστικά ο λόγος του Αρχιεπισκόπου να μην περιέχει κρίσεις σε έντονο ύφος που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως αντιπολιτευτικές και ως χρησιμοποίηση της θέσης ισχύος του Αρχιεπισκόπου για επιρροή του θρησκευόμενου λαού. Συχνά, οι δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου ερμηνεύονταν ως πολιτικές τοποθετήσεις και επίδειξη δύναμης, που σκοπό είχαν να πλήξουν, την ώρα των εκλογών, την κυβέρνηση που τοποθετήθηκε απέναντι στα αιτήματα της Εκκλησιαστικής ιεραρχίας.
Αυτές οι ρήξεις, οδήγησαν επανειλημμένα σε δημόσιες αντιπαραθέσεις όπου εμπλέκονταν και τα Μ.Μ.Ε. Η αριστερά, και άλλοι εκπρόσωποι της πολιτικής ζωής, συχνά εναντιώνονταν δημόσια στις εκάστοτε δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου. Προκάλεσε δημόσιο σχολιασμό η δήλωσή του περί άγνοιας για τα τραγικά σύμβαντα στη διάρκεια της δικτατορίας 1967-74, όπως και οι φημολογίες για αλλεπάλληλα οικονομικά και γενετήσια σκάνδαλα στους κόλπους της Εκκλησίας που δημιούργησαν αρνητικές εντυπώσεις, χωρίς όμως να διερευνηθούν δικαστικά.
Την παραίτηση του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου είχε ζητήσει ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Αλέκος Αλαβάνος, εξαιτίας κειμένου που αποκαλούσε «νέους Διοκλητιανούς» όσους ζητούν χωρισμό κράτους-Εκκλησίας, δηλώνοντας ότι «χρησιμοποιεί το θρησκευτικό συναίσθημα για να διχάσει τον λαό σε πιστούς και σε άπιστους».

Η ασθένεια και ο θάνατός του


Toν Ιούνιο του 2007 ο Αρχιεπίσκοπος διαγνώστηκε ότι πάσχει από καρκίνο του παχέος εντέρου και χειρουργήθηκε με επιτυχία για την αφαίρεση του όγκου. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας όμως διαγνώστηκε και δεύτερος καρκίνος στο ήπαρ, καθώς και κίρρωση, που ήταν αποτέλεσμα χρόνιας ηπατίτιδας. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ και τέθηκε σε αναμονή εύρεσης μοσχεύματος, προκειμένου να γίνει μεταμόσχευση ήπατος. Αν και το μόσχευμα βρέθηκε, κατά τη χειρουργική επέμβαση στις 8 Οκτωβρίου δεν έγινε η μεταμόσχευση, καθώς διαπιστώθηκαν πολλαπλές μεταστάσεις . Λίγες εβδομάδες αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα όπου συνέχισε τη θεραπεία του.
Κατά τη διάρκεια της κατ' οίκον νοσηλείας του, τον Αρχιεπίσκοπο επισκέφθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, αρκετοί ακόμα πολιτικοί καθώς και Συνοδικοί Μητροπολίτες. Η θεραπευτική αγωγή που ακολουθούσε του δημιουργούσε παρενέργειες και σταδιακή επιδείνωση της υγείας του. Στα τελευταία στάδια της ασθένειας του αρνήθηκε περαιτέρω ιατρική αγωγή, καθώς και να μεταφερθεί σε νοσοκομείο.
Στις 28 Ιανουαρίου του 2008 στις 5:15 το πρωί άφησε τη τελευταία του πνοή σε ηλικία 69 ετών. Απεβίωσε στην οικία του, όπως ο ίδιος ζήτησε, χωρίς να μεταφερθεί σε νοσοκομείο, παρά την επιδείνωσή της υγείας του που τον οδήγησε στο να καταλήξει. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας η σορός του μεταφέρθηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας για λαϊκό προσκύνημα. Ανήμερα του θανάτου του, η ελληνική κυβέρνηση δια του Υπουργείου Εσωτερικών κήρυξε τετραήμερο εθνικό πένθος.


Εξόδιος ακολουθία


Η εξόδιος ακολουθία του μακαριστού αρχιεπισκόπου έγινε την Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας, χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Ξεκίνησε στις 10.00 με την άφιξη το Ναό του Προέδρου της Δημοκρατίας συνοδευόμενου από τη σύζυγό του, ενώ οι επίσημοι και αντιπροσωπείες άρχισαν να φθάνουν από τις 09.00 τους οποίους και υποδεχόταν ο Νομάρχης Αθηνών. Στην ακολουθία παρευρέθηκε εκτός της Ιεράς Συνόδου, σύσσωμη η Κυβέρνηση και οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, ο Πρόεδρος της Βουλής, οι τ. Προέδροι της Δημοκρατίας, ο τ. Βασιλεύς και τ. Βασίλισσα, οι Πατριάρχες Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων, και Ρουμανίας, οι Αρχιεπίσκοποι Κύπρου, Αλβανίας, Αμερικής και Κρήτης, Μητροπολίτες - εκπρόσωποι των Πατριαρχών Αντιοχείας και Μόσχας, 4μελή αντιπροσωπεία του Πατριάρχου των Κοπτών Αιγύπτου και Αιθιοπίας, Καρδινάλιος εκπρόσωπος του Πάπα, ο επίσκοπος Λονδίνου ως εκπρόσωπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας, ο Μουφτής Ξάνθης καθώς και πολλοί άλλοι εκκλησιαστικοί αντιπρόσωποι άλλων θρησκειών. Επίσης μεγάλος ήταν και ο αριθμός των ξένων διπλωματών ορθοδόξων και μη Χωρών, ενώ έξω από το Ναό πλήθος κόσμου είχε προσέλθει για να απευθύνει το «ύστατο χαίρε».
Ακολούθησαν επικήδειοι λόγοι από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο που εκπροσώπησε την Εκκλησία της Ελλάδος, τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων εκπροσωπώντας τη Κυβέρνηση, τον Πρόεδρο της Βουλής και τον Δήμαρχο Αθηναίων. Στη συνέχεια το φέρετρο τοποθετήθηκε επάνω σε κιλλίβαντα πυροβόλου. Η πομπή κατάληξε στο Α Νεκροταφείο Αθηνών όπου ακολούθησε πατριαρχικό τρισάγιο και στη συνέχεια η ταφή.


Συγγραφικό έργο


«Ιστορική και Κανονική θεώρησις του Παλαιοημερολογητικού ζητήματος κατά τε την γένεσιν και την εξέλιξιν αυτού εν Ελλάδι»
«Ελληνισμός προσήλυτος.Η μετάβαση από την αρχαιότητα στο χριστιανισμό»
«Οι "φέρουσες" ή "υποκαθιστώσες" μητέρες από χριστιανική άποψη», Αθήνα 1985
«Τεχνητή γονιμοποίηση και χριστιανική ηθική», Αθήνα 1988
«Ηθικά και δεοντολογικά προβλήματα στην τεχνητή γονιμοποίηση», Αθήνα 1988
«Βασικά σημεία ηθικής ιατρικής δεοντολογίας», Αθήνα 1989
«Το ιατρικό απόρρητο: Η έκταση της εφαρμογής του και τα νέα ηλεκτρονικά δεδομένα που το απειλούν», Αθήνα 1996.
«Η Εκκλησία μπροστά στην πρόκληση του AIDS», Αθήνα 1993
«Προβληματισμοί από την εξέλιξη της γενετικής τεχνολογίας», Βόλος 1984
«Εγκεφαλικός ή καρδιακός θάνατος; συμβολή στην εξελικτική πορεία των μεταμοσχεύσεων», Αθήνα 1992
«Έρευνες και πειράματα επί του εμβρύου, η Ευρωπαϊκή πρακτική και μια Ορθόδοξη θέση», Αθήνα 1990
«Ευγονική: ηθικοί προβληματισμοί και προοπτικές», Αθήνα 1997
«Το δικαίωμα σ' έναν αξιοπρεπή θάνατο», Αθήνα 1994
«Νεώτερες απόψεις περί της ευθανασίας», Αθήνα 1986
«Κλωνοποίηση και DNA: στην υπηρεσία της ζωής ή του ολέθρου;», Αθήνα 1995
«Οι μεταμοσχεύσεις από χριστιανική άποψη», Βόλος 1987
«Διαθρησκειακή θεώρηση των μεταμοσχεύσεων», Αθήνα 1991
«Ηθική και πνευματική θεώρηση της οικονομικοποιημένης υγείας», Αθήνα 1998
«Μουσικολογικά ανάλεκτα»
«Εγχειρίδιον του Ιεροψάλτου»
«Να σας ζήσει …»
«Η εργατικότης της Παναγίας, ιδίως μετά την Κοίμησιν»
«Καλοστεριωμένοι»
«Εκ του θανάτου εις την ζωήν»
«Υμνολογικαί μελέται»
«Φεμινισμός και Εκκλησία»
«Καταστροφικές λατρείες»
«Λόγος ευθύνης»
«Γρηγόριος ο Ε', Ο εθνάρχης της οδύνης»
«Η γυμνή αλήθεια για τους Ιεχωβάδες»
«Μελέτιος ο Πηγάς»
«Η Θεία Ευχαριστία»
«Η ψυχή της Ευρώπης», Αθήνα 2004
«Το Θείο Πάθος»


Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια





Εκοιμήθη ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος
28 Ιανουαρίου 2008 (18:24 UTC+2)Στις 28 Ιανουαρίου και ώρα 5.15 ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος έφυγε από τη ζωή, χάνοντας τη μάχη που έδινε επί 7 μήνες τώρα με την επάρατη νόσο. Λίγο νωρίτερα οι γιατροί, οι στενοί του συνεργάτες και πολλοί κληρικοί έσπευσαν στην αρχιεπισκοπική κατοικία στο Ψυχικό.
Ο αρχιεπίσκοπος κατέληξε στην κατοικία του καθώς οι γιατροί σεβάστηκαν την επιθυμία του να μην μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
Η σορός του αρχιεπισκόπου θα εκτεθεί σε τριήμερο προσκύνημα ,ενώ η κηδεία θα γίνει με τιμές αρχηγού κράτους.




Τρισάγιο στη μνήμη του μακαριστού Χριστόδουλου


Τρισάγιο στη μνήμη του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το θάνατο του, τέλεσε στο Α' νεκροταφείο ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος.
Τρισάγιο στη μνήμη του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το θάνατο του, τέλεσε στο Α' νεκροταφείο ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος.

«Είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα», σημείωσε ο αρχιεπίσκοπος και ότι ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος προσέφερε έργο στην Εκκλησία, έργο το οποίο ίδιος σέβεται και θα συνεχίσει για το καλό της Εκκλησίας.
Την Κυριακή θα τελεστεί από τον κ. Ιερώνυμο το ετήσιο μνημόσυνο στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών.





25 Ιανουαρίου 2009

αφιέρωμα στον Λάζαρο Παπαδόπουλο



Λάζαρος Παπαδόπουλος


17 Μαρτίου 1967 - 26 Ιανουαρίου 2007


2 χρόνια μακρυά μας.....



δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ....


δείτε τα παρακάτω link

καραλάζο

http://stixoilx.blogspot.com/2008/03/blog-post_1186.html

ποίος κρούει το καρδόπον ατ'

http://stixoilx.blogspot.com/2008/09/blog-post_2272.html

σα κρεβάτεα μάνα κείμαι

http://stixoilx.blogspot.com/2008/03/blog-post_5222.html

φώταξον ήλε μ'

http://stixoilx.blogspot.com/2008/03/blog-post_5059.html

για πέϊ με

http://stixoilx.blogspot.com/2008/03/blog-post_5561.html

ως το στόμα μ'

http://stixoilx.blogspot.com/2008/03/blog-post_9318.html



ενώ για να κατεβάσετε μερικά σχετικά τραγούδια αλλά και το soyndtrack απο το βίντεο καντε κλικ στα παρακάτω links

http://esitemon.livepage.gr/file/1498/4193_%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CE%B6%CE%BF.mp3

http://esitemon.livepage.gr/file/2110/5403_karalazo.mp3

http://esitemon.livepage.gr/file/1498/5404_o_patera%2C_mana.mp3

18 Ιανουαρίου 2009

Followers