Ο καημένον ο σπουργίτης
Σο καλυβις ολοερα
Συριζω τραγοδωσε
Αμον ανοιξισνο πουλιν
Παντα θα κελαηδόσε
Ο καημενον ο σπουργιτης
Παντα λασκετε αλητης
Ποσα φορας εμονασες
Εμεν πουλιμ’ σο σπιτις
Και πολλα εχω να λεγοσε
Σα χειλιαμ’ ειν’ γραμμενα
Θα αρχεινω και λεγατα
Αρνιμ’ απ’ έναν έναν
Ο καημενον ο σπουργιτης…
Αν ειχες σκαλα ουρανεν
Ασκεμα χρονια ερθανε
Ανθρωπ’ ντο θα εφτανε
Ζωη κι επεμνε αλλ’ αδα
Κι εμεις ολ που θα παμε
Αν ειχες σκαλα ουρανεν
Σην γη να εκατηβαινε
Οι εφτωχοι θα ερχουσαν
Αδα ζωη κι επεμνεν
Τη σημερνον την εποχην
Νερον να πιντς νουνισα
Και το κοριτς ντο αγαπας
Φογασε να φιλησα
Αν ειχες σκαλα…
Εμεν και σεν πι θα χωριζ’
Εμεν και σεν πι θα χωριζ’
Ακομαν κι εγενεθεν, γιαρ
Εχ, και ους να θ’ επινασε τεμον
Το ψοπομ’ ετελεθεν, γιαρ
Ελα οξοκα ας βλεποσε
Αρ’ εμπα απες και κλειδα
Και αν ερωτασε η μανιτσας
Πε’ι’ ατεν καναν κ’ ειδα
Το σπιτιμ’ και το σπιτοπος
Να εσαν γιαγιαναι, γιαρ
Και εμεν κι θα τυρανιζες
Αρ’ ατοσον πολλανι, γιαρ
Πατριδαμ’ τ’ ορμανοπα σου
Πατριδαμ’ τ’ ορμανοπα σου
Τ’ εμορφα τα ρασιας, γιαρ
Κ’ επορεσα να ελεπατα
Και τρώιμε αροθυμιαν, γιαρ
Τα εμορφα τα τοπεα μουν
Με τα νερα τα κρυα, γιαρ
Σα παρχαρεα και σ’ ορμανια
Κελάηδουν τα πουλοπα, γιαρ
Αραευνε την κεμεντζε
Να λρνε τραγουδοπα, γιαρ
Κιλκίς πατριδαν εχοσε
Ασην εγκαλιας εφυγα
Σε αλλον πολιτειαν
Κιλκίς πατριδαν εχοσε
Σην ψυμ’ και σην καρδιαμ’
Αχ εφταγω για τεσενα
Το βα’ι’ εν για τ’εμενα
Και για τεσεν πουλοπομ’
Πονει το τσικαροπομ’
Και για τεσεν πουλοπομ’
Εκαεν, το καρδοπομ’
Οσο μακρας κι αν καθουμε
Εσν παντα νουνιζω
Κιλκίς πατριδαν εχοσε
Θυμουμε και δακρύζω
Αχ εφταγω για …..
Τ’ εννεα τη χορτοθερ’
Τ’ εννεα τη χορτοθερ
Εκλαψαν ουλ τεμετερ
Ο χαρον εσεγκεν νισαν
Και επερε τον πασαμ’
Εικοσ’ μηνας εμπροστα
Γαριατ’ πα πεθανε
Α σι δις πα σα καντιλας
Τε λαδεα τελεθανε
Πονεις για τον θανατον
Τη μανας και τη κυρους
Τσατιμ’ κι συρκεται
Ο πονο τι αδερφου
Το γιατρικον
Το κρασι σι ψυς τον πονον
Γιατρικον, γιατρικον
Πιντσα κι ανασπαλτς τα πονεας
Τα ντερτεας λαρων γιαβριμ’
Ελα απανιμ’ ελα
Χορεψο σο γιανιμ’
Εισαι το βοτανιμ’
Χτισω την καρδιαμ’
Μιαν κι άλλο μιαν.
Όταν ρχουμε σα κεφια
Τραγουδω, τραγουδω
Τρωγω, πινω και μεθυνω
Κι απ’ εκει πουλοπμ’
Ελα απανομ’ ελα
Χορεψω σο γιαννιμ’
Εισαι το βοτανιμ’
Χτισω την καρδιαμ’
Μιαν κι άλλο μιαν
Οσα ερθουν κι οσα πανε
Μη νουνις, μη νουνις
Πεισω ντο σειρ’ η καρδιας
Και απ’ εκει πουλοπομ’
Ελα απανιμ’ ελα
Χορεψω σο γιανιμ’
εισαι το βοτανιμ’
Χτισω την καρδιαμ’
Μιαν κι άλλο μιαν.
Τα καημους τη ξενιτειας
Τα καημους τη ξενιτειας
Εφαγαν την ψυμ’
Χωρις μαναν, κυρ κι αδερφεα
Ερημον πουλιν
Τα νεοτηταμ’ σα ξενα
Πως εδεβανε
Πριν την ωραν τα μαλλιαμ’
Ασπρα εντανε
Τα ξενα κατταραμενα
Μιαν κι γελας
Νεος φευς ασην πατριδαν
Γερος οπις πας
